Page 28 - อ่านฟรี ตำรับรักชายากระทะเหล็ก
P. 28
26 ต�ำรับรักชำยำกระทะเหล็ก
เส้นทางเล็กๆ ในเขา ไกลๆ นั้นคือยอดเขาสูงๆ ต�่าๆ ลมฤดูร้อนยาม
ใกล้ค�่ายังนับว่าเย็นสดชื่น จินถงหรุ่ยวางแผนท�ากิจการขายอาหารอยู่ในหัว
รายการอาหารแต่ละอย่างแวบผ่านเข้ามาในหัว
หลังจากซื้อของเรียบร้อยแล้ว พวกเขาก็ยังเหลือเงินสองต�าลึงกว่า แต่
จะใช้หมดไปกับแผงร้านอย่างเดียวไม่ได้ อย่างน้อยๆ ต้องเก็บไว้ครึ่งหนึ่งเผื่อไว้
ในยามฉุกเฉิน เงินทุนของเธอไม่มาก ของกินอะไรกันนะที่ใช้เงินลงทุนน้อยแล้ว
อร่อยด้วย?
เมื่อครู่เธอส�ารวจตลาดที่คึกคักที่สุดในหมู่บ้านอย่างละเอียดแล้ว อาหาร
รสเลิศของที่นี่ไม่ได้อยู่ในระดับไม่สูง รสชาติที่ควรมีก็มีหมดทุกอย่าง เพราะฉะนั้น
เธอต้องแสดงฝีมือของเธอออกมาจริงๆ
“เตี๋ยนเตี่ยนดูสิ!” อยู่ๆ จินต้าซิ่วก็ร้องอย่างตื่นเต้น “ในพงหญ้านั่นใช่คน
หรือเปล่า”
เกวียนแล่นช้าลง จินถงหรุ่ยเพ่งสายตามองไป เห็นสองขาได้รางๆ จาก
พงหญ้าที่สูงครึ่งหนึ่งของคน... “ไม่ผิด เป็นคนเจ้าค่ะ! ท่านพ่อ เราลงไปดูกัน
เถอะ!” ขณะที่พูดเธอก็กระโดดลงจากเกวียนอย่างว่องไว
แนวคิดที่เห็นคนแล้วต้องช่วยก็มาจากปะป๊าของเธอ ในฤดูหนาว
ขอเพียงมีคนเร่ร่อนมาขอน�้าแกงร้อนๆ ถึงบ้าน ปะป๊าของเธอจะต้องเชิญคน
คนนั้นเข้ามาในครัว ให้เขาได้กินอิ่มสักมื้อ
ปะป๊าของเธอบอกไว้ว่า ช่วยคนเร่ร่อนจรจัดทุกคนไม่ไหว แต่ในเมื่อคน
เขารวบรวมความกล้ามาเคาะประตูแล้ว ก็จะไม่ให้เขาจากไปทั้งที่หิวโหยอย่าง
แน่นอน
“รอพ่อก่อนสิเตี๋ยนเตี่ยน!” จินต้าซิ่วรีบตามฝีเท้าลูกสาวไปพลางตะโกน
บอก “เจ้าอย่าท�าอะไรบุ่มบ่าม อาจจะเป็น เป็นคนตายก็ได้...”
จินถงหรุ่ยได้ยินค�าว่าคนตายแล้วก็สะดุ้งตกใจจริงๆ ไม่กล้าเดินฉับๆ อีก
สองพ่อลูกเดินมาถึงใกล้พุ่มไม้ด้วยกัน รวบรวมความกล้ามองส�ารวจ
คนที่นอนอยู่เป็นคนตัวใหญ่ที่ยังมีชีวิต และเป็นชายหนุ่มวัยเยาว์ที่หน้าตางดงาม
มากด้วย แต่ผมเขายุ่งกระเซิง ใส่เสื้อผ้าเนื้อหยาบ ชุดด�าสกปรกมอมแมม ทั้ง
