Page 33 - อ่านฟรี คว้าหัวใจในทุ่งบลูเบอร์รี
P. 33
TENGA KOBAYASHI
ที่ผลิตของให้ร้านร้อยเยนญี่ปุ่นเด็ดขาด”
ด้วยเงินเดือนในตอนนี้แล้ว เขาจะได้ซื้อรถหรือตู้เย็นเมื่อไรก็ไม่รู้ อันที่จริง
คอมพิวเตอร์ที่ใช้ก็เป็นของโซนี่ แถมยังหลงใหลรถของโตโยต้าอีกต่างหาก แต่เซี่ยอวี่ก็
ประกาศเช่นนั้นด้วยความภาคภูมิใจในฐานะพลเมืองจีนคนหนึ่ง
“...หัวดื้อจริงๆ ไม่ว่าจะสินค้าหรือผู้ชาย ใครๆ ก็ต้องอยากเลือกของที่ประสิทธิภาพ
ดีกว่าอยู่แล้วสิ”
ประสิทธิภาพของผู้ชายงั้นเหรอ จังหวะที่เซี่ยอวี่อ้าปากจะบ่น ชิ่งหวินที่ก้มหน้า
เงียบเชียบครู่ใหญ่ก็เงยหน้าขึ้นก่อนจะหันมาไล่สายตามองเซี่ยอวี่จากศีรษะจรดปลายเท้า
พลางเอ่ยขึ้น
“นี่ ถ้าอีหลินยืนกรานจะเข้าร่วมทัวร์หาคู่นี่ให้ได้ นายช่วยไปเป็นเพื่อนหน่อยสิ”
“...เอ๊ะ?”
เซี่ยอวี่เหลอหลา ไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายพูดอะไรออกมาอยู่ครู่หนึ่ง
“...ไปเป็นเพื่อนเนี่ยนะ เป็นไปไม่ได้หรอก พูดอะไรของนาย เขาเขียนว่า ‘รับ
เฉพาะผู้หญิง’ ไม่ใช่รึไง ไม่มีเขียนบอกว่าพาเพื่อนไปฟรีๆ ได้ซะหน่อย ฉันไม่มีปัญญา
จ่ายเองหรอกนะ”
เมื่อกี้นายบอกเองแท้ๆ ว่าเที่ยวญี่ปุ่นต้องใช้ตั้งหมื่นหยวน คนที่ได้ค่าท�างาน
พิเศษเดือนละแปดร้อยหยวนอย่างฉันจะไปได้ไงเล่า เซี่ยอวี่พูดต่อ
“นายก็เข้าร่วมโดยแกล้งปลอมเป็นผู้หญิงไงล่ะ ถ้าเป็นนายต้องหลอกได้เนียน
แหงๆ หน้าตานายดูเป็นได้ทั้งสองเพศ หุ่นก็บอบบาง ขนตายาวเป็นแพ ไม่ต้องแต่งตัว
เป็นผู้หญิงก็ได้ แค่ใส่เสื้อที่ชายเสื้อยาวบังหว่างขาไว้ก็ดูเหมือนสาวทอมบอยแล้ว นาย
ต้องไปญี่ปุ่นกับอีหลินแล้วปกป้องอีหลินจากยากูซ่าแทนฉัน ส่วนกรณีที่งานนี้เป็นอีเวนต์
หาคู่จริงๆ ไม่ใช่ยากูซ่า นายต้องคอยกันไม่ให้ไอ้หน้าหล่อนี่เข้าใกล้อีหลินและพาอีหลิน
กลับจีนโดยสวัสดิภาพให้ได้”
“...หะ หา?”
ชิ่งหวินพูดจาเหลือเชื่อจนเซี่ยอวี่เบิกตาโตด้วยความอึ้งงัน
ชิ่งหวินเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง
“ที่จริงฉันอยากตามไปปกป้องอีหลินเอง แต่น�้าหน้าอย่างฉันพยายามแต่งหญิง
29
