Page 29 - อ่านฟรี คว้าหัวใจในทุ่งบลูเบอร์รี
P. 29
TENGA KOBAYASHI
ความที่มีนักศึกษาญี่ปุ่นมาที่ร้านบ่อยครั้ง เซี่ยอวี่จึงพอเข้าใจภาษาญี่ปุ่นแบบงูๆ
ปลาๆ พอลองพูดเลียนแบบคนพวกนั้น อีหลินก็บอกว่า “บ่นตั้งเยอะแยะแต่พูดเก่งไม่ใช่
เล่นนี่นา” พลางหัวเราะ
“แต่ที่ซานตงก็มีบริษัทญี่ปุ่นเข้ามาไม่น้อย พวกพนักงานบริษัทชาวญี่ปุ่นดูท่าทาง
ขยันขันแข็งนะ ตอนเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ที่เสฉวน ทุกคนออกจะประทับใจในมารยาท
ของคนญี่ปุ่นที่มาช่วยเหลือ นอกจากนั้นคนญี่ปุ่นยังเข้าแถวเป็นระเบียบเป็นปกติโดยไม่มี
ใครแทรกแถว ไม่เห็นจ�าเป็นต้องก�าหนดให้วันที่สิบเอ็ดของทุกเดือนเป็นวันตั้งแถวเหมือน
ปักกิ่งเลย แถมต่อให้ไม่มีรถก็ยังเชื่อฟังสัญญาณไฟ เป็นชนชาติที่มีระเบียบสุดๆ เลยนะ
ถึงจะมียากูซ่าก็ยังสงบเรียบร้อยที่สุดในโลกอยู่ดี”
อีหลินสรรเสริญญี่ปุ่นด้วยท่าทางกระตือรือร้นอย่างประหลาด เซี่ยอวี่จึงหรี่ตา
มอง
“...อีหลินท�างานในธุรกิจแต่งงานตั้งนานก็ไม่เห็นอยากแต่งงานเลยแท้ๆ แต่พอ
มาเจอโครงการหาคู่แบบนี้ดันอยากแต่งงานขึ้นมาดื้อๆ เหรอ? งั้นก็เลือกชิ่งหวินหรือเลือก
จากผู้ชายจีนสิ นโยบายลูกคนเดียวท�าให้ขาดแคลนเด็กผู้หญิง ผู้ชายที่เดือดร้อนจนดั้นด้น
ไปหาเจ้าสาวถึงฮ่องกงก็มีตั้งเยอะ”
ขืนเป็นอย่างนี้จะมีหนุ่มโสดที่ถึงวัยแต่งงานเหลือกว่าสิบแปดล้านคน คนเหล่านั้น
อาจหันมารักกันเองเพราะไม่มีทางเลือกก็ได้ เซี่ยอวี่พูดพลางท�าปากยื่น “ก็แหม เพราะมี
คนแบบนี้หาคู่อยู่นี่นา” อีหลินบอกพลางขยับเมาส์
“นี่ คนนี้เท่ดีนะว่าไหม? ชื่อ ‘ซานเหยี่ยจิ่ง ชิน’ ถึงชื่อ ‘จดหมาย’ จะฟังดูพิลึก แต่
หน้าตาหล่อดี เท่าที่ดูจากประวัติเหมือนจะรวยด้วย”
“...ประวัติในเน็ตจะปลอมแปลงอย่างไรก็ได้น่า”
“อะไรเล่า ตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ นี่เป็นเว็บของที่ท�าการหมู่บ้าน ไม่ใช่เว็บหาคู่ซะหน่อย
ต้องไม่เขียนเรื่องโกหกแน่ๆ”
“บอกแล้วไงว่านี่ต้องเป็นเว็บหลอกลวงของพวกยากูซ่าที่แสร้งท�าให้ดูเหมือนเว็บ
ที่ท�าการหมู่บ้านแหงๆ”
เซี่ยอวี่ตัดสินพลางก้มมองหน้าจอที่อีหลินเปิดให้ดู บนนั้นปรากฏภาพชายหนุ่ม
ก�าลังยิ้มบาง ท่าทางเขินอายเล็กน้อย แต่ก็พยายามกลบเกลื่อนความอายจนกลายเป็น
25
