Page 30 - อ่านฟรี คว้าหัวใจในทุ่งบลูเบอร์รี
P. 30
คว้าหัวใจในทุ่งบลูเบอร์รี
ไม่สบอารมณ์
...อืม ถ้าถามว่าหล่อหรือไม่หล่อ ก็ถือว่าหล่อพอไปวัดไปวา... เซี่ยอวี่ให้คะแนน
อย่างเข้มงวดอยู่ในใจ
“ดูสิ คนนี้อายุยี่สิบห้า สูงร้อยแปดสิบ ท�างานธนาคาร รายได้ต่อปีสองแสนห้าหมื่น
หยวน เงินเก็บสองแสนหยวน มีบ้านและรถด้วยนะ”
อีหลินอ่านประวัติชายหนุ่มด้วยท่าทางตื่นเต้น
รายได้ต่อปีสูงลิ่วนั้นท�าเอาเซี่ยอวี่เบิกตาโตก่อนจะส่ายศีรษะ
“...เดี๋ยวก่อน ถึงตัวเลขจะพอๆ กับรายได้ต่อปีของสามีภรรยาพนักงานบริษัท
ชาวจีนสองคนรวมกัน แต่ญี่ปุ่นกับจีนค่าเงินต่างกันลิบเลยนะ เปลี่ยนเงินเยนเป็นเงินหยวน
ดื้อๆ แบบนั้นไปก็ไม่มีความหมาย ที่ญี่ปุ่นคงถือว่าเป็นชาวบ้านทั่วไป ไม่ใช่คนรวยอะไร
หรอก”
เสื้อผ้าที่ใส่ก็ดูเหมือนเสื้อยูนิโคล่ธรรมดาๆ เซี่ยอวี่สังเกตอย่างละเอียดพลาง
บอก ตอนนั้นเองที่ชิ่งหวินลุกขึ้นมาอย่างเฉื่อยชา เขาคงตื่นเพราะได้ยินเสียงพูดคุยไม่หยุด
ของทั้งสอง
“เอะอะอะไรกันแต่เช้า”
ชิ่งหวินเกาศีรษะที่ยุ่งเหยิงจากการนอนพลางชะโงกมองคอมพิวเตอร์จากด้านหลัง
อีหลินก่อนถามอย่างง่วงงุน “....หมอนี่เป็นใครน่ะ นี่บล็อกของดาราญี่ปุ่นหน้าใหม่เรอะ?”
เซี่ยอวี่ส่ายศีรษะอย่างแรง
“เปล่า น่าจะเป็นชาวบ้านธรรมดานี่แหละ ทั้งๆ ที่หน้าตาดี ท�างานธนาคาร แต่
กลับไม่มีปัญญาแต่งงานกับผู้หญิงญี่ปุ่น เป็นของเหลือไม่เอาอ่าวที่ข้ามพรมแดนมาหา
เจ้าสาวจากประเทศอื่น แถมยังอาจจะเป็นนายหน้าของยากูซ่าด้วย”
ความจริงแล้วนายคนนี้ดูไม่เหมือนยากูซ่าเท่าไรหรอก... เซี่ยอวี่คิด แต่ก็อดพูด
เสียงแข็งเช่นนั้นไม่ได้เมื่อนึกเปรียบเทียบอีกฝ่ายกับตนเอง หากเว็บไซต์เป็นของจริงและ
ข้อมูลไม่ใช่เรื่องโกหก ประวัติของอีกฝ่ายก็น่าอิจฉาเกินไปแล้ว ทั้งที่อายุไม่ต่างกันเท่าไร
แท้ๆ
“พอเถอะน่า เอาแต่ขู่ว่ายากูซ่าๆ มาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว คนเท่ๆ แบบนี้คงมีอุดมคติ
สูงเกินไปจนสาวญี่ปุ่นไม่ตอบโจทย์ เขาอาจจะเห็นสาวจีนมีเสน่ห์มากกว่าก็ได้”
26
