Page 34 - อ่านฟรี คว้าหัวใจในทุ่งบลูเบอร์รี
P. 34

คว้าหัวใจในทุ่งบลูเบอร์รี


          แค่ไหนก็เป็นได้แค่กะเทยน่าสงสัย รับรองว่าโดนบังคับส่งตัวกลับทันทีที่ถึงนาริตะแหงแก๋
          แต่นายต้องท�าได้แน่ ถ้าคุยกันด้วยการเขียนตัวอักษรก็ไม่จ�าเป็นต้องพูดออกเสียง ส่วน
          ห้องน�้าที่ญี่ปุ่นก็เป็นห้องส่วนตัวแบบมีที่กั้นและประตู ตราบใดที่ไม่โดนเห็นตอนเปลือยก็

          น่าจะกลบเกลื่อนได้ ถ้าเกิดท�าท่าจะความแตกว่าเป็นผู้ชาย อย่างเช่นโดนเห็นตอนโกนหนวด
          นายแค่โกหกค�าโตไปส่งเดชว่า ‘ผู้หญิงจีนโกนขนกันทุกวันเป็นกิจวัตร’ เดี๋ยวทางนั้นคง
          คิดว่า ‘งั้นเรอะ มีวัฒนธรรมต่างกันมากมายเลยแฮะ’ เองแหละ เซี่ยอวี่หน้าหวานอยู่แล้ว
          คงโดนคนทางนั้นมองว่าเป็น ‘สาวห้าวที่ขาดความเป็นผู้หญิง’ แต่ไม่โดนสงสัยอะไร”

                “เดี๋ยว...”
                จะเป็นไปได้อย่างไร ต้องโดนจับได้แหงๆ! เซี่ยอวี่ท�าท่าจะค้านด้วยความเอือม
          ระอา แต่อีหลินเอ่ยขึ้นก่อน
                “...อืม อาจจะเข้าท่าก็ได้ ถ้าเซี่ยอวี่มาด้วย ฉันก็เข้าร่วมได้อย่างสบายใจ ...เซี่ยอวี่

          ไปด้วยกันเถอะ ขอร้องล่ะ ฉันจะช่วยแต่งหน้าแบบธรรมชาติให้น่ารักเอง”
                “...ไม่ต้องการ! ฉันท�าไม่ได้หรอก!”
                เซี่ยอวี่ส่ายศีรษะใส่ทั้งสองที่เห็นพ้องกับแผนการบ้าๆ
                “ไม่ได้หรอก ฉันท�าไม่ได้เด็ดขาด แกล้งท�าเป็นผู้หญิงเนี่ยนะ ฉันสูงตั้งร้อยเจ็ดสิบ

          แค่นี้ก็น่าจะความแตกแล้ว”
                เทียบกับชิ่งหวินแล้วอาจจะผอมกะหร่อง แต่เลิกบอกว่าดูเหมือนผู้หญิงเถอะน่า
          เซี่ยอวี่พูดหน้ามุ่ย
                “ผู้หญิงจีนสูงร้อยเจ็ดสิบน่ะธรรมดาออก ฉันยังสูงร้อยหกสิบแปดเลย ไม่เป็นไร

          น่า เซี่ยอวี่น่ารักจะตาย ใส่เสื้อยืดกางเกงยีนธรรมดาก็ได้ แค่ใส่สปอร์ตบราไม่ก็เสื้อสายเดี่ยว
          ดันทรงไว้ด้านในก็ดูเหมือนเด็กผู้หญิงอกแบนแล้ว เนอะ ชิ่งหวิน?”
                “อืม เหมือนสิ หน้าสดเซี่ยอวี่สวยกว่าพวกผู้หญิงที่ต้องแต่งหน้าถึงจะดูเหมือน
          เป็นคนใหม่ซะอีก”

                “.....”
                เซี่ยอวี่คอตกเมื่อได้ฟังค�าชมที่ไม่ท�าให้ดีใจแม้แต่น้อยก่อนจะประกาศหนักแน่น
                “ไม่เอา ฉันไม่ไปญี่ปุ่นเด็ดขาด เรื่องแต่งหน้ากับยกทรงอะไรนั่นขอผ่าน แถมถ้า
          ความแตกขึ้นมา คนที่จะอายและโดนคนญี่ปุ่นโกรธก็คือฉัน เพราะงั้นทั้งสองคนเลิกพูด


                                         30
   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39