Page 51 - อ่านฟรี ม่านมายาชายาผู้ถูกลืม
P. 51
เชียนสวิน 49
ดังนั้นฮองเฮากับเต๋อเฟยจึงตัดสินใจใช้จังหวะที่ยังไม่มีสนมใหม่ๆ เข้าวัง
จัดการสะสางต�าหนักในเสียก่อน มิฉะนั้นหากวันหลังเมื่อมีคนใหม่เข้าวัง เกรงว่า
คงจะอลหม่านวุ่นวายยิ่งกว่านี้
จิตใจทะเยอทะยานของมนุษย์มิอาจขุดรากถอนโคนออกไปได้ ดังนั้น
ฮองเฮาจึงต้องหาวิธีจัดการด้วยกฎระเบียบ เหล่านางสนมจะได้ไม่แก่งแย่งชิงดี
จนตายกันไปข้าง แม้นนางจะไม่เห็นด้วยกับการลงโทษสถานหนัก แต่ก็จ�าเป็น
ต้องเริ่มต้นจากจุดนี้
เต๋อเฟยเป็นกุลสตรีที่เพียบพร้อมทั้งยังมีความรู้กว้างขวาง นางถือก�าเนิด
จากตระกูลบัณฑิตแห่งส�านักฮั่นหลิน รู้ว่าเมื่อไรควรรุกคืบเมื่อไรควรล่าถอย
20
ประพฤติตนถูกต้องตามครรลอง รู้จักขนบธรรมเนียม มีความสัมพันธ์แน่นแฟ้น
กับฮองเฮามากที่สุด กอปรกับความสัมพันธ์ผ่านหลี่เซวียน ด้วยเหตุนี้ฮองเฮา
จึงฝากฝังไหว้วานเรื่องทั้งหลายกับนาง ปรึกษาหารือสิ่งต่างๆ กับนาง
เต๋อเฟยอยู่ต่อที่ต�าหนักฉือสี่ หลี่เซวียนจึงต้องพาเสวี่ยเยี่ยนกลับไปยัง
ต�าหนักอันสี่ก่อน
ระหว่างทางทั้งสองเดินไปพูดคุยกันไปอย่างแช่มช้า ทิวทัศน์งดงาม
แสงตะวันเจิดจ้า บุปผานานาพันธุ์ในวังแข่งกันเบ่งบาน เสวี่ยเยี่ยนเอ่ยถามขึ้น
“องค์หญิง ไปเดินเล่นในอุทยานหลวงดีไหมเพคะ เต๋อเฟยตรัสว่าไม่ให้องค์หญิง
เอาแต่หมกตัวอยู่ในห้องทั้งวัน”
หลี่เซวียนเอียงศีรษะพลางครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยตอบกลับ “ก็ดี
เจ้ากลับไปเตรียมขนมกับน�้าชามาสักเล็กน้อย แล้วน�าหนังสือสองเล่มที่อยู่ข้าง
เตียงข้ามาด้วย ข้าจะไปรอเจ้าอยู่ที่ศาลาอิ๋นเฟิง”
“มิทราบว่าจะให้บ่าวพาองค์หญิงไปที่ศาลาก่อนหรือไม่เพคะ”
“ไม่ต้อง ข้าคุ้นเคยกับอุทยานหลวงยิ่ง เจ้ารีบไปรีบมาเถิด”
20 ส�ำนักฮั่นหลิน ตั้งขึ้นในสมัยรำชวงศ์ถัง เดิมเป็นสถำนที่ส�ำหรับเข้ำเฝ้ำของเหล่ำปรำชญ์ กวี จิตรกร และ
ผู้เชี่ยวชำญด้ำนต่ำงๆ ที่ถูกจักรพรรดิเรียกตัว ในสมัยรำชวงศ์ชิงกลำยเป็นหน่วยงำนที่ตั้งขึ้นเพื่อท�ำหน้ำที่ช�ำระ
ต�ำรำส�ำคัญของแผ่นดินและเป็นฝ่ำยอำลักษณ์วรรณคดี
