Page 46 - อ่านฟรี ม่านมายาชายาผู้ถูกลืม
P. 46
44 ม่านมายาชายาผู้ถูกลืม
เหมือนดั่งวันวาน ทว่าที่นางพะวงใจก็คืออุปนิสัยแบบนี้จะอยู่ในต�าหนักในได้นาน
เท่าไรกัน?
นางช้อนสายตาขึ้นสบตากับฮองเฮา ฮองเฮามองเห็นความห่วงหาอาทร
ของนาง ทันใดนั้นกระแสความอบอุ่นสายหนึ่งก็หลั่งไหลเข้าสู่ในหัวใจ สายตา
ของยายหนูนั่นช่างเหมือนกับมารดาของนางเหลือเกิน
“หากไม่มีเรื่องอันใดแล้วก็แยกย้ายกันไปเสีย เต๋อเฟย เซวียนเอ๋อร์
พวกเจ้าอยู่ที่นี่ก่อน ข้ามีเรื่องจะก�าชับกับพวกเจ้า”
“เพคะ” ทุกคนขานรับ จากนั้นก็ค่อยๆ พากันทยอยออกไปจากต�าหนัก
ฉือสี่ของฮองเฮาทันที
ฮองเฮาลุกขึ้นยืน จูงมือหลี่เซวียนและเต๋อเฟยเดินเข้ามาในห้องโถงชั้นใน
ด้วยกัน พอไม่มีเหล่าสตรีที่เจ้าเล่ห์เพทุบาย เล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวกลุ่มนั้นแล้ว
ฮองเฮาก็เผยใบหน้าแย้มยิ้มออกมา ให้พวกนางนั่งลงข้างๆ กายตนเอง
เมื่อมองไปทางหลี่เซวียน ฮองเฮาก็มีท่าทีรู้สึกผิดอยู่บ้าง ก่อนหน้านี้นาง
อยากไปเยี่ยมหลี่เซวียนที่ต�าหนักอันสี่อยู่หลายครา แต่ว่าจิ้งยงเอ่ยกับนางหลายครั้ง
ว่า “ไม้เด่นเกินไพร ลมพัดหักโค่น ไยเสด็จแม่ต้องผลักเซวียนเอ๋อร์ให้ไปอยู่
19
ท่ามกลางภยันตรายด้วยเล่า”
ในต�าหนักใน ข่าวลือเกี่ยวกับหลี่เซวียนมีมาไม่หยุดหย่อน คนชั่วร้าย
ประณามหยามเหยียดว่านางมีฐานะต�่าต้อย คนที่ความคิดละเอียดลึกซึ้งกล่าวว่า
นางเจ้าเล่ห์ชั่วช้า ยอมขายบิดามารดาเพื่อแลกกับเกียรติยศสูงส่ง ยิ่งกว่านั้นยังมี
คนปั้นน�้าเป็นตัว บอกว่านางชอบมั่วโลกีย์ยั่วยวนองค์ชาย... ยิ่งเซวียนเอ๋อร์เป็น
ที่โปรดปรานก็จะยิ่งมีอันตราย โดยเฉพาะหลังจากมีข่าวลือแพร่ออกมาว่าฝ่าบาท
ทรงประสงค์จะมอบสมรสพระราชทานให้นางกับซวี่ยง ไม่ว่าวาจาสกปรกเพียงใด
ก็มีคนเอามาพูดลือทั้งสิ้น
เดิมทีคิดว่าเป็นเพราะบ่าวรับใช้อิจฉาริษยาที่เซวียนเอ๋อร์ได้โผนทะยาน
19 ไม้เด่นเกินไพร ลมพัดหักโค่น เป็นส�ำนวน หมำยถึง ต้นไม้ที่สูงกว่ำต้นอื่นๆ ในป่ำจะถูกลมพัดให้หักโค่นได้
ง่ำย แปลว่ำ คนที่เก่งหรือโดดเด่นกว่ำผู้อื่น ก็มักจะเป็นที่อิจฉำริษยำได้ง่ำยเช่นกัน
