Page 14 - อ่านฟรี ม่านมายาชายาผู้ถูกลืม
P. 14
12 ม่านมายาชายาผู้ถูกลืม
นางกลัวหรือไม่ แน่นอนย่อมต้องกลัวอยู่แล้ว! นางอยากหนีหรือไม่
แน่นอนย่อมต้องอยากหนีอยู่แล้ว!
ทว่าดาบเล่มใหญ่ที่บีบบังคับให้ท่านชายรองต้องก้มหน้าท�าตามก็พาด
อยู่บนศีรษะนางและท่านพ่อเช่นเดียวกัน ค�าว่าความภักดี สัจจะ เมตตาธรรม
กตัญญูมีน�้าหนักมากพอจะท�าให้ราษฎรทั่วทั้งใต้หล้ายินยอมมอบชีวิตของตนเอง
ให้แต่โดยดี
ดังนั้นท่านพ่อจึงบอกกับนางว่า “บนโลกนี้เดิมทีมีได้ก็ต้องมีเสีย ถ้าหาก
ทุกคนไม่ยอมเสียสละเพื่อแคว้น สร้างคุณงามความดีแก่ราชส�านัก เหล่าปวง
ประชาจะอยู่ร่มเย็นเป็นสุขได้เยี่ยงไร”
ดังนั้นซิ่นอ๋องจึงเลือกแคว้นมาเป็นอันดับหนึ่ง ส่วนนางกับท่านพ่อ ท่านรอง
ไม่มีสิทธิ์เลือกใดๆ ท�าได้แค่เพียงต้องให้ความร่วมมือเท่านั้น
แม้นหลี่เซวียนจะไม่เข้าใจเรื่องในราชส�านัก แต่ก็รู้ดีว่าหากไต้อ๋องได้
ครอบครองบัลลังก์มังกร แผ่นดินคงจะโกลาหลวุ่นวาย ราษฎรระหกระเหินไร้ที่อยู่
อาศัย นั่นคือกษัตริย์ทรราช เขายังมิทันได้ปกครองต�าหนักตะวันออกก็กราบทูล
ขอน�าทัพทหารนับล้านบุกโจมตีแคว้นข้างเคียง หมายสร้างชื่อเสียงไว้ในประวัติศาสตร์
ไต้อ๋องหมายจะใช้คุณงามความชอบจากการศึกสร้างฐานอ�านาจใน
ราชส�านัก หากเขาเป็นผู้มีความสามารถเก่งกาจก็แล้วไป แต่นี่ดันเป็นพวกมีแต่
เปลือกที่ท�าเป็นแค่เอ่ยวาจากลวงๆ เท่านั้น
เหตุการณ์ความไม่สงบที่ชายแดนก่อนหน้านี้ เขาขันอาสาน�าทัพทหาร
หนึ่งแสนนายต่อกรกับกองทัพทหารสองหมื่นนายของฝ่ายศัตรู แต่กลับพ่ายแพ้
เสียยับเยิน ยังเคราะห์ดีที่แม่ทัพวังยอมสู้ตายถวายชีวิตจึงพอจะพลิกสถานการณ์
กลับมาได้บ้าง ทว่าบุรุษที่ชอบคิดการใหญ่พรรค์นี้ก็ยังเอาแต่พูดว่าจะขยาย
เขตแดนอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน พูดว่าตนเองจะแผ่แสนยานุภาพให้ยิ่งกว่าปฐมกษัตริย์
ผู้บุกเบิกแคว้น
ไม่รู้จักความสามารถของผู้อื่นก็น่าสมเพชมากพอแล้ว แต่นี่แม้กระทั่ง
ความสามารถในการรู้จักตนเองก็ยังไม่มี ถ้าเกิดไต้อ๋องได้นั่งครองบัลลังก์จริงๆ
แล้วละก็ จะต้องกลายเป็นโศกนาฏกรรมของแผ่นดินต้าโจวเป็นแน่แท้
