Page 23 - อ่านฟรี [นิยาย] โรงเรียนป่วนก๊วนคนบ๊อง 8
P. 23
Kenji Inoue 21
ไหนๆ ก็ลงมือท�ำแล้ว ผมเลยขยับชั้นวำงหนังสือกับเตียงแล้วใช้เครื่องดูดฝุ่น
ผสมกับกำรเช็ดถู กำรที่สะอำดขึ้นทันตำเห็นแบบนี้ก็ท�ำให้รู้สึกดีเหมือนกัน
ระหว่ำงที่ท�ำควำมสะอำดครั้งใหญ่นอกฤดูกำลเช่นนั้นอยู่....
ก๊อกก๊อก
“อำคิฮิสะคุง”
เสียงเคำะประตูก็ดังมำให้ได้ยิน เสียงเรียกนี่ฮิเมจิซังล่ะมั้ง
“หือ? อะไรเหรอ?”
พอวำงมือจำกงำนและเหลียวหลังไปดูก็เห็นฮิเมจิซังอยู่ที่นั่นตำมควำมคำดหมำย
กำรที่เคำะประตูทั้งที่ประตูเปิดอยู่แล้วเป็นกำรกระท�ำที่สมกับเป็นคนจริงจังอย่ำงฮิเมจิซัง
เลย
“อุตส่ำห์อำกำศดีทั้งที ฉันเลยคิดว่ำจะเอำฟูกไปตำกน่ะค่ะ ขอยืมไปหน่อยได้มั้ย
คะ?”
ว่ำแล้วฮิเมจิซังก็ชี้ไปที่ฟูกบนเตียง
“แบบนั้นก็ดีนะ ฟูกที่ตำกมำจะนอนสบำยดีด้วย”
ถึงจะไม่เข้ำใจเหตุผล แต่มันจะนุ่มนิ่มและอุ่นขึ้น กำรเอำฟูกไปตำกเป็นควำมคิด
ที่ดีทีเดียว
“เวลำนอนจะได้กลิ่นแดดด้วยนะคะ”
“มันจะช่วยให้ใจสงบอย่ำงประหลำดและหลับสนิทดีเนอะ”
พอคิดแบบนั้นก็ชักรู้สึกตั้งตำคอยเวลำนอนคืนนี้ขึ้นมำนิดหน่อย
“งั้นเดี๋ยวผมจะเอำไปให้ทีหลังนะ”
“ไม่ต้องหรอก มันไม่ได้หนักอะไรด้วย ฉันจะเอำไปเดี๋ยวนี้เลยค่ะ เอ้ำ อึ๊บ”
“ขอบคุณนะฮิเมจิซัง”
“ไม่เป็นไรค่ะ ของแค่นี้ไม่เท่ำไหร่เลย เดี๋ยวจะถอดปลอกออกไปซักด้วยนะค้ำ”
ฮิเมจิซังรวบฟูกขึ้นมำอุ้มเดินตุ้บๆ ออกไปจำกห้องผม เธอท�ำควำมสะอำดเก่ง
และทุ่มเทท�ำเต็มที่ด้วย แบบนี้น่ำจะเป็นเจ้ำสำวที่ดีได้ ....ถ้ำคุณสำมีท�ำอำหำรเป็นน่ะนะ
“เอำล่ะ งั้นต่อไปก็....เอ้ำ”
ผมกวำดตำมองไปรอบๆ ถัดไปเปิดลิ้นชักออกมำจัดของข้ำงในดีมั้ยนะ
