Page 19 - อ่านฟรี [นิยาย] โรงเรียนป่วนก๊วนคนบ๊อง 8
P. 19
Kenji Inoue 17
อย่ำงนี้นะจ๊ะ”
“อ๊ะ.... หวำ!”
“อ่ำ ก่อนจะล้ำงหน้ำก็ต้องเปลี่ยนเสื้อก่อนสินะ!”
ผมกระวีกระวำดย้อนกลับไปที่ห้อง และต้องเสียเวลำในกำรจัดกำรกับฮิเมจิซัง
ซึ่งไม่ยอมละสำยตำจำกหนังสืออ้ำงอิง (หนังสือลำมก) ของผมแม้จะหน้ำแดงฉำน กับพี่
ที่พยำยำมจะลงโทษผม จะว่ำไป กำรที่ทั้งสองคนไม่มีทีท่ำจะออกไปจำกห้องทั้งที่ผมบอก
ว่ำจะเปลี่ยนเสื้อ เป็นเพรำะใช้ชีวิตอยู่ในโลกที่มีสำมัญส�ำนึกแตกต่ำงจำกผมรึเปล่ำนะ....?
☆
“ส�ำหรับข่ำวถัดไป ผู้สื่อข่ำวนำกำนิชิจะมำรำยงำนเกี่ยวกับเหตุสไตรค์ครั้งใหญ่
ที่เกิดขึ้น ณ สนำมบินนำนำชำติในต่ำงประเทศ นำกำนิชิซัง สถำนกำรณ์ของกำรสไตรค์
เป็นอย่ำงไรบ้ำงครับ?”
“ครับ ผมนำกำนิชิรำยงำนจำกที่เกิดเหตุ ส�ำหรับเหตุสไตรค์ซึ่งปะทุขึ้นเมื่อวำน
นี้ ฝ่ำยพนักงำนกับฝ่ำยบริหำรยังคงมีมุมมองแตกต่ำงกันเป็นอันมำกในเรื่องเงื่อนไขกำร
จ้ำงงำน และไม่มีวี่แววว่ำเหตุกำรณ์จะสงบลงได้ ดูเหมือนผู้ใช้บริกำรส่วนใหญ่จะไปพ�ำนัก
อยู่ตำมโรงแรมในละแวกใกล้เคียงเพื่อรอให้สนำมบินกลับมำใช้งำนได้ แต่ส่วนหนึ่งไม่
สำมำรถหำที่พักได้เนื่องจำกห้องเต็ม จนต้องไปค้ำงคืนอยู่ในสนำมบิน....”
เสียงผู้ประกำศข่ำวเช่นนั้นดังมำยังโต๊ะอำหำรเช้ำธรรมดำๆ ที่มีปลำแซลมอน
ย่ำง ไข่เจียว ซุปเต้ำเจี้ยว และข้ำวสวย
“ดูท่ำเครื่องจะยังขึ้นบินไม่ได้นะจ๊ะ”
พี่พูดพลำงเลำะก้ำงปลำแซลมอนออกอย่ำงหมดจดได้โดยใช้แค่ตะเกียบ
“ดูเหมือนจะใช่นะคะ.... ถ้ำทั้งสองคนกลับมำได้เร็วๆ ก็ดีหรอก....”
ส่วนฮิเมจิซังหยุดขยับตะเกียบและจ้องแน่วไปที่โทรทัศน์
ถ้ำถำมว่ำเพรำะอะไรฮิเมจิซังถึงมำทำนมื้อเช้ำที่บ้ำนผมแบบนี้ ค�ำตอบก็ง่ำย
นิดเดียว ดูเหมือนเวลำนี้ที่บ้ำนฮิเมจิซังจะไม่มีใครอยู่เลย ดังนั้นพี่ซึ่งเป็นห่วงเรื่องเด็กสำว
