Page 41 - อ่านฟรี สามีเถื่อนขอสำราญ
P. 41
เ
ห
โ โมเหยียน
ม
ยี
น
ย
ี
ช่วงเวลำท่พบเห็นเย่ยนเหนียงน้ก็อดท่จะจิตใจพลุ่งพล่ำนไม่ได้ เขำก้ำวมำ
ี
ี
ี
ี
ด้ำนหน้ำสองสำมก้ำว ปำกเอ่ยเรียก ‘ท่รัก’ คล้ำยว่ำควำมห่ำงเหินสิบกว่ำ
ิ
ี
้
ู
ิ
�
�
ุ
ั
่
้
ปีนไม่มอย่โดยสนเชิง เขำยงคงเป็นคณชำยเจ้ำสำอำงผู้ร่ำรวยทถลุงเงน
ี
ี
ื
ทองเป็นว่ำเล่นเพ่อนำงในตอนน้น และเย่ยนเหนียงยังคงเป็นดอกโบตëน
ั
ี
ั
งดงำมหยดย้อยที่อ่อนแอน่ำสงสำรดอกนั้น
ี
ี
ี
ซ่งซินหนิงรู้ว่ำท่น่ไม่มีธุระใดเก่ยวกับนำงแล้ว อำÈัยมำรดำของ
นำงก็พอ
ิ
ุ
่
ี
่
่
�
มำรดำของนำงรำไหเป็นดอกสำลต้องหยำดพรณ ทำทำงงดงำมท ่ ี
้
ี
ั
ท�ำให้คนท้งรักและสงสำร ช่ำงแตกต่ำงกับสตรีท่สำปแช่งให้บุรุÉได้รับกำร
ลงทัณ±์พันมีดหมื่นแล่ในรถม้ำนั่นลิบลับจริงๆ
ึ
ุ
กำรพบกันของสำมีภรรยำอันน่ำซำบซ้งใจท�ำให้ภรรยำและอน
บุตรชำยและบุตรสำวตระกูลซ่งแต่ละเรือนแสดงออกแตกต่ำงกันไป
�
ซ่งซินหนิงใช้ผ้ำเช็ดหน้ำแสร้งเช็ดน้ำตำ พินิจพิเครำะห์คนอ่นโดยไม่เผย
ื
พิรุธ
เยี่ยนเหนียงร�่ำไห้สะอึกสะอื้นอยู่ในอ้อมกอดซ่งซื่อเหริน ทว่ำนำง
ก็รู้จักควำมพอเหมำะพอควร กำรร้องไห้เป็นÈิลปะท่ไม่ธรรมดำอย่ำงหน่ง
ึ
ี
ื
ต้องร้องอย่ำงพอเหมำะพอดี กำรร้องไห้จนเคร่องประทินโ©มเลอะเทอะ
เป็นข้อห้ำมส�ำคัญของคนงำม
หลงจำกเยยนเหนยงใช้ผ้ำเชดหน้ำซบควำมเปียกชนตรงหำงตำ
่
็
ี
ี
ั
ื
ั
้
ั
แล้วถึงค่อยหยุดร้องไห้แล้วหัวเรำะออกมำ จำกน้นก็ดึงบุตรสำวมำท�ำควำม
เคำรพซ่งซื่อเหริน
สองแม่ลูกดูอ่อนโยนรำวกับลูกแกะ ไม่มีควำมแค้นเคืองที่ถูกเมิน
ี
ให้อยู่ในหมู่บ้ำนชนบทมำนำนปีแม้แต่น้อย มีเพียงควำมยินดีท่ได้พบหน้ำ
39
