Page 35 - อ่านฟรี สามีเถื่อนขอสำราญ
P. 35

น
                                                                  
                                                                 ม
                                                                   ห
                                                                  เ
                                                                    ยี
                                                                     ย
                                                                โ โมเหยียน
            ถึงไม่เลือกหนึ่งคนจำกบุตรสำวสำมคนที่เหมำะจะแต่งงำนไปแต่งงำน แต่
            กลับเลือกบุตรสำวนอกสมรสที่เกิดจำกอนุนอกบ้ำน?
                   ต่อให้เย่ยนเหนียงจะโง่เขลำเพียงใดก็รู้ว่ำงำนแต่งงำนน้มีปัญหำ
                          ี
                                                                 ี
            ໚¹Í‹ҧÂÔè§
                                ี
                                     ี
                   คร้นเห็นว่ำในท่สุดเย่ยนเหนียงก็เข้ำใจ ซ่งซินหนิงจึงเตือนนำง
                     ั
            อย่ำงโหดร้ำยอีกครั้ง “กำรแต่งงำนกับตระกูลขุนนำง มีตระกูลขุนนำงเป็น
            ผู้หนุนหลัง ส�ำหรับพ่อค้ำคนหน่งแล้วนับว่ำได้ประโยชน์มำกมำย ส่วน
                                        ึ
                               ี
            เจ้ำบ่ำวมีปัญหำอะไรท่ไม่สำมำรถเปิดเผยได้ก็ไม่เก่ยวกับตระกูลซ่งของเขำ
                                                     ี
                       ี
            อย่ำงไรเสียท่แต่งไปก็ไม่ใช่บุตรสำวของเขำเสียหน่อย อย่ำงมำกก็สละชีวิต
            บุตรสำวนอกสมรส”
                                        ี
                                                             ิ
                   ควำมดีใจก่อนหน้ำของเย่ยนเหนียงมลำยหำยไปส้น และแทนท   ี ่
            ด้วยควำมโกรธ

                                                      ุ
                                                              ุ
                                     ้
                                          ่
                                           ึ
                                                     ี
                                     ั
                         ุ
                        ุ
                   “เจ้ำบรÉหน้ำเหมนผนน ไมนกเลยว่ำจะมอบำยขำยบตรสำว ช่ำง
                                 ็
                                    ้
                                    ู
            โหดเหี้ยมโ©ดชั่วเสียจริง!”
                   เย่ยนเหนียงถูกควำมปรำรถนำพุ่งเข้ำใส่จนหน้ำมืดตำลำย นำง
                     ี
            เ½‡ำปรำรถนำมำตลอดว่ำวันหน่งจะได้รับ°ำนะและช่อเสียง กลับตระกูล
                                       ึ
                                                       ื
                                       ี
                                 ั
                                           ื
            ซ่งอย่ำงสง่ำผ่ำเผย ดังน้นตอนท่ซ่งซ่อเหรินบอกว่ำจะรับพวกนำงแม่ลูก
            กลับคÄหำสน์ตระกูลซ่ง นำงจึงคิดว่ำในท่สุดวันเวลำแห่งควำมยำกล�ำบำก
                                              ี
            ของตัวเองก็หมดไป วันเวลำดีๆ มำถึงแล้ว ผู้ใดจะไปรู้บุรุÉผู้น้นมีใจคิดจะ
                                                               ั
            ใช้ประโยชน์
                         ี
                                                       ี
                   หัวใจท่เต็มไปด้วยควำมกระตือรือร้นของเย่ยนเหนียงถูกท�ำลำย
            ขวัญก�ำลังใจโดยไม่ไว้ไมตรีแม้แต่น้อย ควำมเกลียดแค้นเก่ำรวมกับควำม
            แค้นระลอกใหม่ นำงเสียใจเข้ำแล้ว
                                                                          33
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40