Page 33 - อ่านฟรี สามีเถื่อนขอสำราญ
P. 33
ยี
ย
น
ม
เ
ห
โมเหยียน
โ
สมรสของเขำอย่ำงไรล่ะ”
“เฮอะ! เจ้ำจงใจท�ำให้ข้ำโมโหตำย...”
“ไม่ตำยหรอกเจ้ำค่ะ นิสัยของท่ำนยืนหยัดไม่ย่อท้อทั้งไม่ยอมแพ้
ื
อดทนต่อควำมล�ำบำกเพ่อ¿ัน½†ำอุปสรรคอยู่ท่น่มำสิบสำมปี ในท่สุดก็รอ
ี
ี
ี
จนคนทรยÈรับท่ำนกลับไป ท่ำนจะตัดใจตำยไปได้อย่ำงไรเล่ำเจ้ำคะ?”
นี่กลับเป็นควำมจริง
เยี่ยนเหนียงกัด¿ัน “เจ้ำจะพูดให้มันน่ำ¿ังหน่อยไม่ได้หรือ”
ี
“ค�ำพูดท่หวังดีมักระคำยหู ควำมเป็นจริงล้วนไม่มีอะไรน่ำ¿ังเจ้ำค่ะ”
“ดูนิสัยของเจ้ำ...ช่ำงไม่รู้จริงๆ ว่ำเหมือนผู้ใด!”
ี
�
ซ่งซินหนิงเข้ำห้องของตนเอง นำงวำงกระบ่ไว้บนโตะแล้วรินน้ำให้
ตัวเองดื่ม ก่อนจะได้ยินเสียงบ่นของเยี่ยนเหนียงดังขึ้นข้ำงหูอีกครั้ง
ื
“แม่อดทนมำหลำยปีน้ยังไม่ใช่เพ่อเจ้ำหรอกหรือ บัดน้กว่ำจะ
ี
ี
ตั้งตำรอให้บิดำเจ้ำมำรับพวกเรำกลับคÄหำสน์ ให้เจ้ำกลับสู่บ้ำนเกิดของ
บรรพบุรุÉได้ไม่ง่ำยเลย เจ้ำช่ำงดีนัก พอกลับมำก็ใช้ค�ำพูดท่มแทงแม่ ม ี
ิ
ื
ื
ี
ี
มโนธรรมหรือไม่เน่ย!” เย่ยนเหนียงพูดจนอึดอัดคับข้อง พลิกแขนเส้อเพ่อ
หำผ้ำเช็ดหน้ำมำซับน�้ำตำ
ซ่งซินหนิงควักผ้ำเช็ดหน้ำออกมำจำกในแขนเส้อแล้วส่งให้นำง “น ี ่
ื
เจ้ำค่ะ”
เยี่ยนเหนียงรับผ้ำเช็ดหน้ำมำแล้วเช็ดน�้ำตำที่หำงตำ
ซ่งซินหนิงกลับไม่สะทกสะท้ำน เอ่ยด้วยสีหน้ำเนือยๆ “หำกไม่มี
ื
�
เร่องก็คงไม่มำหำ นำยท่ำนผ้เ²่ำซ่งคอใคร คอพ่อค้ำ ถ้ำไม่ได้ผลกำไร
ื
ื
ู
ี
ี
ื
พ่อค้ำจะไม่ต่นเช้ำ เขำเล้ยงดูท่ำนอยู่ข้ำงนอก สิบกว่ำปีมำน้ไม่ถำมไม่ไถ่
ไม่แยแสพวกเรำสองแม่ลูก ตอนนี้อยู่ๆ จะรับพวกเรำกลับไป ท่ำนคิดว่ำ
31
