Page 15 - อ่านฟรี สามีเถื่อนขอสำราญ
P. 15
ห
ยี
ย
เ
ม
โ โมเหยียน
น
ควำมอัปยÈอดสูที่สุดจะรับได้ต่อจำกนี้
�
“ข้ำหลอกเจ้ำต่ำงหำก” เสียงของเขำทุ้มต่ำและแหบพร่ำก่อนจะ
หัวเรำะเบำๆ ข้ำงใบหูของนำง “หนำมดอกไม้ไม่ได้มีพิÉถึงขนำดท�ำให้
คนตำย เเค่ท�ำให้แขนขำชำชั่วครำวเท่ำนั้น”
ซ่งซินหนิงลืมตำมองเขำในทันที
“เพียงเเต่เจ้ำเห็นใบหน้ำท่แท้จริงของข้ำผู้น้เเล้ว ข้ำผู้น้ควรจะฆ่ำ
ี
ี
ี
เจ้ำปิดปำก”
สีหน้ำของนำงเเข็งค้ำง ดวงตำที่สว่ำงสดใสอึมครึมอีกครั้ง
ี
ื
“แต่ดีร้ำยอย่ำงไรเจ้ำก็ไล่ตำมข้ำผู้น้มำหน่งปี แม้ข้ำผู้น้จะช่อบุปผำ
ี
ึ
ไร้ใจแต่ก็ไม่ได้ไร้ใจจริงๆ” ทันใดน้นเขำก็ล้วงเข้ำมำด้ำนในเส้อของนำงแล้ว
ั
ื
กระตุกเอีêยมของนำงออก
“ข้ำผู้น้จะเก็บรักÉำไว้ก่อน ถือเป็นของเเทนใจของพวกเรำ จ�ำไว้
ี
ิ
ั
้
ี
ึ
เจ้ำติดค้ำงชีวิตข้ำผู้น้ชีวิตหน่ง” ชำยหนุ่มอมต่งหูของนำง จำกนนไล้เลีย
ดูดดุนและหยอกเย้ำ น้ำเสียงเขำแหบพร่ำไปหลำยส่วน ทว่ำชัดเจนทุก
�
ถ้อยค�ำ “เจ้ำยังติดค้ำงกำรเข้ำหอกับข้ำผู้นี้ด้วย”
จุมพิตและกำรไล้เลียดูดดุนของเขำกระตุ้นประสำทของนำง ท�ำให้
ั
ั
นำงส่นสะท้ำน ทันใดน้นแรงกดทับบนตัวนำงก็หำยไป คร้นนำงลืมตำข้น
ึ
ั
กลับไม่พบคนแล้ว
ซ่งซินหนิงน่งงันอยู่พักหน่ง ผ่ำนไปครู่หน่งถึงค่อยตระหนักว่ำ
ิ
ึ
ึ
ตัวเองรอดจำกควำมตำยเเละหลีกหนีครำวเครำะห์พ้น
ื
ึ
หลังจำกพบว่ำเเขนขำขยับได้นำงก็ลุกพรวดข้นจำกพ้นทันที ควำม
ี
ปีติยินดีท่รอดพ้นมำได้อย่ำงโชคดีลดทอนควำมส�ำคัญท่นำงถูกเอำเปรียบ
ี
ไป
13
