Page 13 - อ่านฟรี สามีเถื่อนขอสำราญ
P. 13

ยี
                                                                   ห
                                                                       น
                                                                     ย
                                                                  เ
                                                                โ
                                                                โมเหยียน
                                                                  
                                                                 ม
                                       ิ
                   ซ่งซินหนิงรู้สึกถึงควำมส้นหวัง นำงไม่คิดว่ำสุดท้ำยเเล้วตัวเองจะ
                     ี
                      ี
            ถูก½ังอยู่ท่น่ แถมบุรุÉผู้น้เต็มไปด้วยตัณหำ ต้องท�ำลำยควำมบริสุทธìของ
                                 ี
                                                                     ิ
                                                         ี
            นำงก่อนตำยเป็นเเน่ ในเม่อยำกท่จะหนีพ้นเครำะห์น้ นำงก็ท�ำได้เพียง
                                   ื
                                         ี
            ยอมรับควำมจริงเท่ำนั้น
                                       ี
                   “จอมยุทธ์บุปผำ ก่อนท่ข้ำจะตำยเจ้ำท�ำตำมควำมปรำรถนำข้อ
            หนึ่งของข้ำได้หรือไม่”
                                                     ิ
                   ค�ำว่ำ ‘จอมยุทธ์บุปผำ’ สองค�ำน้ท�ำให้ค้วของบุปผำไร้ใจเลิกข้น
                                                                       ึ
                                               ี
            “เจ้ำว่ำมำ”
                   “หลังจำกข้ำตำย โปรดอ�ำพรำงซ่อนร่ำงของข้ำไว้ อย่ำให้ผู้คนพบ
            เจอ”
                   “เอŽ? เหตุใดเจ้ำไม่ขอให้ข้ำช่วยเจ้ำ”
                   “เจ้ำ½ƒกบ�ำเพ็ญพลังปรำณ ใช้สตรีเป็นเตำหลอม ย่อมไม่ปล่อยข้ำ

               ่
                               ้
                         ้
                          ้
                             ่
            เเนนอน ต่อใหขำไมไดถูกพิÉตำยก็ต้องถูกเจ้ำเก็บหยินเสริมหยำงจนตำย
            เป็นแน่ ในเม่ออย่ำงไรก็ต้องตำย มิสู้ขอเกียรติÈักดìÈรีของคนตำยดีกว่ำ
                        ื
                                                       ิ
                                                         ิ
                                            ิ
                                            ่
                                                                ้
                                                 ่
                                                        ่
                                          ุ
            หลังจำกข้ำตำยไปอยำใหเส้อผำขำดรงรงปิดรำงกำยไมมด ท�ำใหมำรดำข้ำ
                                  ื
                                 ้
                                          ่
                             ่
                                     ้
            ได้รับควำมอับอำย น�ำร่ำงของข้ำซ่อนไว้ นำงก็คิดเพียงว่ำข้ำระเหเร่ร่อน
            ในยุทธภพ ไม่ถึงกับจมอยู่ในควำมโÈกเÈร้ำที่สูญเสียบุตรสำวไป”
                                                                 ี
                   บุปผำไร้ใจรู้สึกคำดไม่ถึง แม้จะเหนว่ำสีหน้ำของนำงซดขำวอย่ ู
                                                ็
                                                                ิ
            บ้ำง ทว่ำเม่ออยู่ต่อหน้ำควำมเป็นควำมตำยกลับรักÉำควำมน่งเ©ยและ
                      ื
                                         ี
            ควำมเยือกเย็นสุขุมไว้ได้ เพียงเเต่น่ไม่นับว่ำแปลกอะไร ระเหเร่ร่อนอยู่ใน
            ยุทธภพ ผู้ท่ไม่ย่หระต่อควำมเป็นควำมตำยมีถมไป ท่เขำรู้สึกประหลำด
                                                         ี
                          ี
                       ี
                              ื
                                                       ี
                  ื
            คือ เม่อสตรีพบกับเร่อง©ุดคร่ำกระท�ำช�ำเรำพรรค์น้ส่วนใหญ่จะตระหนก
                                                      ี
            และหวำดกลัว ร่ำไห้ขอควำมเมตตำ แต่สตรีนำงน้ไม่ขอให้เขำปล่อยนำง
                          �
                                                                          11
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18