Page 10 - อ่านฟรี สามีเถื่อนขอสำราญ
P. 10

ีเถ
                 ่อนข
              ม
           สำมีเถ่อนขอส�ำรำญ
           สำ
                 ื
                        รำ
                          ญ
                       �ำ
                 ื
                     อส
                 ั
            ิ
                                                    ิ
                    ุ
                                                             ื
                                   ู
           จตใจอนล่มหลงของแม่นำง½หรงสมปรำรถนำ ยนยอมไปเยอนเมฆ½น
                                                                      5
           ร่วมกับเจ้ำ”
                  หน่งปีมำน้ซ่งซินหนิงประมือกับบุปผำไร้ใจอยู่หลำยคร้ง ทุกคร้ง ั
                           ี
                     ึ
                                                               ั
           ท่เขำเอ่ยวำจำแทะโลม นำงจะท�ำเป็นไม่ได้ยิน และคร้งน้นำงก็ยังคงไม่
             ี
                                                         ั
                                                           ี
                                                              ่
                                                ั
                                        ่
                                  ั
                                        ี
                                                                ้
                                                                ี
                                                   ี
           พดไร้สำระให้มำกควำม ชกกระบออกมำทนท ปลำยกระบเหยมโหด
             ู
                                                              ี
           เ©ียบขำด ล้วนเป็นกระบวนท่ำสังหำรที่เด็ดขำดทั้งสิ้น
                                   ี
                                                                     ี
                  “อย่ำรีบร้อนสิ ข้ำผู้น้ไม่ได้บอกว่ำจะไม่ให้เจ้ำเสียหน่อย โกรธท่ข้ำ
           ผู้นี้เมินเ©ยเจ้ำรึ? แม้ข้ำผู้นี้จะท�ำตัวเจ้ำชู้อยู่ข้ำงนอก ทว่ำในใจมีเพียงเจ้ำ
           เท่ำนั้น...”
                  “อŽำ? ระวังหน่อย น่คือของรักของข้ำผู้น้เชียว หำกขำดมันไปข้ำ
                                                   ี
                                   ี
                                                                   ี
           ผู้น้จะมอบหยำดน้ำ½นให้เจ้ำได้อย่ำงไร? เจ้ำต้องรู้ว่ำอำวุธของข้ำผู้น้ใหญ่
              ี
                          �
           และท�ำงำนได้เป็นอย่ำงดี สตรีที่เคยใช้งำนมันล้วนบอกว่ำดีเยี่ยม...”
                                                ี
                  “เจ้ำอย่ำโจมตีใบหน้ำ ใบหน้ำข้ำผู้น้มีค่ำมำกนัก หน้ำตำข้ำผู้น ี ้
           หล่อเหลำเกินไปถึงต้องสวมหน้ำกำกปกปิดสักหน่อย ยำมสตรีพบเห็นจะ
           ได้ไม่ตกหลุมรักจนเสียเวลำเปล่ำไปทั้งชีวิต...”
                  ดอกไม้นำนำชนิดปลิวว่อน กลีบดอกไม้โปรยปรำยรำวห่ำ½น เงำ
                                                           ู
                         ื
                                                          ็
                                                                      �
                                                                      ่
                         ่
           ร่ำงสองสำยเคลอนไหวไปมำอยู่ท่ำมกลำงนน บำงครำกสงบำงครำก็ตำ
                                                ั
                                                ้
                                                               ้
           บำงครำก็ซำยบำงครำก็ขวำ รวดเร็ว©ับไวดั่งภูตผีปÈำจ หำกมีผูอื่นมองดู
                    ้
                                                     ี
           คงจะท�ำได้เพียงมองดูจนตำพร่ำลำยเท่ำนั้น
                  ยอด½ีมอประลองกันครเดียวกร้อยกระบวนท่ำแล้ว ทุกกระบวนท่ำ
                                     ู่
                                          ็
                        ื
                                                                     ั
                                                       ั
           ล้วนเปล่ยนแปลงไปร้อยแปดพันเก้ำภำยในเวลำแค่ช่วพริบตำ ทันใดน้น
                  ี
           5  เมฆฝน หมายถึง การรวมรัก
       8
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15