Page 46 - อ่านฟรี! เพื่อนบ้านแสนดีขอไออุ่นทีเถอะ (เล่มเดียวจบ)
P. 46
่ ื ุ
เพอนบ้านแสนดีขอไออ่นทีเถอะ
แล้วหลังแต่งงำนใหม่
ื
ี
โทโมฮำรุกดเข้ำไปท่หน้ำบันทึกข้อมูลแล้วเปล่ยนนำมสกุล ช่อจริงยังเหมือนเดิม
ี
้
่
้
ั
ั
้
้
ื
่
่
ุ
่
ึ
ู
่
่
ุ
ทกประกำรแทๆ แตมนกลบใหควำมรสกวำไมใชชอของแม โทโมฮำรเผลอจองหนำจอจน
้
ลืมตัว
(...พ่อจะคิดยังไงนะ ถ้ำรู้ว่ำแม่เปลี่ยนนำมสกุลแล้ว)
เท่ำท่จ�ำได้ พ่อเป็นคนสนุกสนำนร่ำเริง รักกำรปนเขำและชอบชวนโทโมฮำรุไป
ี
ด้วยบ่อยๆ แต่ด้วยควำมที่ไม่สันทัดด้ำนกีฬำ เขำจึงไม่เคยไปกับพ่อเลย
ั
ี
คร้งสุดท้ำยท่พ่อไปปนเขำคือช่วงเทศกำลโอบง แน่นอนว่ำพ่อชวนโทโมฮำรุไป
3
ด้วย ส่วนเขำก็ปฏิเสธไปตำมเคย ท้งคู่สัญญำกันว่ำหลังกลับมำจำกปนเขำจะออกไปกิน
ั
ไอศกรีมด้วยกันและจุดดอกไม้ไฟเล่นที่ริมธำร
ทว่ำพ่อไปแล้วไปลับไม่กลับมำ
ั
ุ
่
�
เดำวำคงจะเจอสภำพอำกำศแปรปรวนขณะไปปนเขำตำมลำพงจนหลดออกนอก
เส้นทำง กระทั่งบัดนี้ก็ยังไม่พบร่ำง โทโมฮำรุเลยรู้สึกเหมือนพ่อยังไม่ได้จำกไปจริงๆ
่
่
้
่
่
และไมอำจละทิ้งควำมหวังที่วำวันดีคืนดีพออำจจะกลับมำ ซึ่งถำพอกลับมำจริง
ี
ั
ื
ี
จะไม่เหลือพ้นท่ส�ำหรับพ่อ ถ้ำท้งเขำและแม่เปล่ยนไปใช้นำมสกุลใหม่ ควำมคิดแบบเด็กๆ
นี้คอยฉุดรั้งเขำไว้ ท�ำให้ไม่กล้ำเลิกใช้นำมสกุลอำซำโนะเสียที
(ทั้งที่พ่อไม่มีวันกลับมำแล้วด้วยซ�้ำ...)
ผ่ำนมำกว่ำสิบแปดปหลังพ่อหำยสำบสูญไป
ิ
ื
ั
ื
ปแรกเขำยังเช่อม่นว่ำพ่อจะกลับมำ ไอศกรีมท่ต้งใจซ้อมำกินด้วยกันถูกแช่ท้งไว้
ี
ั
ในช่องฟรีซตลอดหนึ่งป
ส่วนดอกไม้ไฟใช้เวลำนำนกว่ำน้นกว่ำจะก�ำจัดได้ แม้พ่อจะถูกประกำศเป็นคน
ั
3 เทศกำลเซ่นไหว้ดวงวิญญำณของบรรพบุรุษในช่วงเดือนสิงหำคม
44
