Page 48 - อ่านฟรี! เพื่อนบ้านแสนดีขอไออุ่นทีเถอะ (เล่มเดียวจบ)
P. 48
่ ื ุ
เพอนบ้านแสนดีขอไออ่นทีเถอะ
มิคำเงะหลับสบำยเกินจนเห็นแล้วพำนง่วงไปด้วย ระหว่ำงท่เรียกมิคำเงะด้วย
ี
เสียงงัวเงียใกล้สัปหงก จู่ๆ โตะก็สะเทือนเหมือนถูกกระแทกจำกด้ำนล่ำง โทโมฮำรุผงก
ึ
ี
หัวข้นด้วยควำมสงสัย ก่อนพบว่ำมิคำเงะก�ำลังน่งมองควำมว่ำงเปล่ำตรงหน้ำ ในท่สุดก ็
ั
ตื่นจนได้
เห็นอีกฝำยนั่งนิ่งไม่ไหวติง ดวงตำเบิกกว้ำง โทโมฮำรุก็รีบเขยิบเข้ำไปหำ
“คะ คุณมิคำเงะ ขอโทษครับ! เห็นคุณก�ำลังหลับสบำยเลยไม่กล้ำปลุก...! หรือ
ว่ำปกติคุณก็นอนหลับตำพริ้มแบบนี้ทั้งที่ฝันร้ำย”
ถ้ำใช่เขำก็เกือบจะปล่อยให้มิคำเงะไหลตำยไปซะแล้ว คนถูกถำมหันมำหำช้ำๆ
ุ
ื
ั
โทโมฮำรผู้เอำแต่ขอโทษไม่หยุดปำกรีบยดตวตรง เตรียมรบค�ำต�ำหนิชดใหญ่ แต่ส่งท่หลด
ั
ิ
ี
ุ
ุ
ออกมำจำกปำกของอีกฝำยกลับเป็นน�้ำเสียงอึ้งๆ
“...ฉันไม่ฝัน”
ี
ั
อ้ำว โทโมฮำรุซ่งกล้นใจรออยู่ลอบถอนหำยใจเล็กๆ “มีแบบน้ด้วยสินะครับ” เขำ
ึ
เอ่ยด้วยควำมโล่งอก ก่อนจะถูกมืออีกคู่คว้ำหมับที่ไหล่
ี
ื
“ไม่ใช่! ปกติแค่งีบห้ำนำทีก็ฝันร้ำยแล้ว! เม่อก้คือหลับโดยไม่ฝันในรอบก่เดือน
ี
ก็ไม่รู้!”
มิคำเงะเขย่ำตัวโทโมฮำรุ รัวค�ำพูดใส่ด้วยน�้ำเสียงตื่นเต้น
“เธอได้ท�ำอะไรรึเปล่ำ!? โปรยเกลือเหรอ!?”
“ปะ เปล่ำครับ ผมไม่ได้ท�ำอะไรเลย...แค่นั่งอยู่ตรงนี้เฉยๆ”
“แน่นะ?” โทโมฮำรุได้แต่ผงกศีรษะ แม้อีกฝำยจะท�ำหน้ำข้องใจ แต่มันก็เป็น
ึ
ั
ควำมจริง มิคำเงะค่อยๆ ยันตัวลุกข้นท้งท่ยังมีสีหน้ำคลำงแคลง แล้วบิดข้เกียจจนสุดแขน
ี
ี
ื
้
ี
้
ี
ึ
ึ
“...ไม่ได้หลับสนิทแบบนมำนำนแล้ว รู้สกสดช่นข้นมำเลย ถ้ำเป็นตอนนงำนน่ำ
จะเดินไว”
ิ
ี
ั
ชำยหนุ่มไม่พูดเปล่ำ เดินไปเปดโน้ตบุกทันที สงสัยจะเร่มท�ำงำนท้งอย่ำงน้เลย
46
