Page 48 - อ่านฟรี! แม่ทัพขอแต่งงาน เล่มเดียวจบ
P. 48

แมท
           แมทัพขอแตงงำน
               ัพข
                         น
                  อแตงงำ
                                                     ี
           เปิดหน้าต่างรถม้าคุยกันสองสามประโยค แต่บัดน้สองข้างหน้าต่างล้วน
           เป็นรถม้าที่ไม่คุ้นตา นางยังเห็นรถม้าของคหบดีเฉินอีกด้วย
                  นางรบเคาะไมกระดานของตวรถ ถามคนขบรถมาว่า “ลุงหนว ไย
                                                                   ิ
                      ี
                              ้
                                         ั
                                                    ั
                                                         ้
           รถม้าของพวกเราจึงมาอยู่ตรงนี้เล่า”
                  “เอะ? ไม่ใช่ว่าแม่นางจ่ายเงินให้รถม้าของพวกเราย้ายมาข้างหน้า
           หรอกหรือ”
                               ี
                                   ี
                                                          ิ
                       ่
                                                                      ้
                                        ึ
                                                              ้
                                                  ึ
                                                  ้
                                                       ึ
                                          ั
                                               ์
                    ้
                  “ขาไม...” นางเงยบเสยง นกสงหรณใจขนมาจงเปดหนาต่างรถมา
           ทางด้านซ้าย มองผ่านหน้าต่างนางเห็นฉู่สยง
                  เหลือบเห็นสายตาของหลิ่วฮุ่ยเหนียง ฉู่สยงหันหน้ามายิ้มให้
                                                   ี
                  นางรีบปิดหน้าต่าง ไม่ต้องถามก็รู้ คนท่ช่วยนางจ่ายเงินคือฉู่สยง
           แน่นอน
                  นางโกรธจัด แต่ก็สงบสติลงได้ในทันที เร่องน้จะเปิดเผยออกไป
                                                        ี
                                                    ื
           ไม่ได้ ท้งมิอาจจะป¯ิเสธ เพราะถ้าท�าให้คนอ่นสนใจ รู้ความคิดของฉู่สยง
                                                ื
                  ั
           ที่มีต่อนางละก็...
                  ไม่ได้ ถ้าเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป ฉู่สยงไม่เป็นอะไร แต่นางเป็น
           แน่ นางไม่อยากอยู่บนยอดคลื่นท่ามกลางพายุ
                     ิ
                  หล่วฮุ่ยเหนียงพยายามระงับความโกรธ คิดแล้วคิดอีก รถม้าอยู่
           ตรงกลางขºวนย่อมปลอดÀัยกว่าห้อยท้ายขºวนเปšนไหนæ
                  ในเม่อเขาหาเงินได้เยอะ อยากเสียเงินเปล่าๆ ก็แล้วแต่เขา ม ี
                      ื
           สายตาหลายคู่มองอยู่เช่นนี้ เขาจะท�าอันใดกับนางได้
                    ั
                  คร้นคิดได้แล้วนางก็หายโกรธ อย่างแย่ท่สุดนางไม่เปิดหน้าต่าง
                                                    ี
           ตลอดทางเสียก็สิ้นเรื่อง

                                                                  ื
                  “ท่านแม่ หอมจังเลยขอรับ!” รุ่นเกอเอŽอร์สูดจมูก ได้กล่นเน้อหอม
                                                              ิ
       46
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53