Page 44 - อ่านฟรี! แม่ทัพขอแต่งงาน เล่มเดียวจบ
P. 44

แมท ัพข อแตงงำ น
           แมทัพขอแตงงำน
                  ขณะท่หล่วฮุ่ยเหนียงก�าลังสอนลูกชาย ทันใดน้นฉู่สยงก็หันมามอง
                                                       ั
                       ี
                          ิ
                  “ไอ้หยา เขามองมาทางพวกเราด้วย!”
                  “เขามองผู้ใดกันนะ”

                  เหล่าหÞิงÊาวʺตากันอย่างใจเต้น
                  “ยังต้องพูดอีกหรือ เขาต้องมองพี่อวี้ผิงแน่นอนอยู่แล้ว”

                         ิ
                                                        ี
                                                        ่
                               ุ
                  เฉินอว้ผงเป็นบตรสาวคนโตของคหบดีเฉิน ทบ้านเปิดโรงน้าชา
                        ี
                                                                   �
                           ี
                                                       ี
           นางเป็นหญิงสาวท่ชาวต�าบลผิงต่างยกย่องว่างดงามท่สุด ต�าบลผิงร่ารวย
                                                                  �
                           ิ
           กว่าหมู่บ้านดอกซ่งมากมายนัก หญิงสาวเหล่าน้ล้วนเติบโตในต�าบลผิง
                                                    ี
           เล่นด้วยกันตั้งแต่เด็ก
                                                                ั
                  พวกนางไม่ทันสังเกตหล่วฮุ่ยเหนียง หากเปรียบเทียบท้งสองคน
                                      ิ
                                           ี
                                                            ิ
           หน้าตาของหล่วฮุ่ยเหนียงไม่แพ้เฉินอว้ผิงแม้แต่น้อย แม้หล่วฮุ่ยเหนียงจะ
                       ิ
           ไม่ได้เรียนหนังสือมากมายนัก ตัวอักษรก็เรียนรู้มาจากสามี แต่นางรู้ซ้ง
                                                                      ึ
                                                                   ี
           ถึงค�ากล่าวท่ว่าหญิงงามมักอาภัพ จึงรู้จักปกปิดตัวตน เดินทางคร้งน้นาง
                                                                 ั
                      ี
           แต่งกายให้เหมือนกัºหÞิงâทรมæ
                              ั
                                                               ี
                                           ี
                  “มิได้เป็นเช่นน้นหรอก อย่าเท่ยวพูดเหลวไหล” เฉินอว้ผิงวางท่า
           สงบเสงี่ยม ในใจกลับคิดเช่นกันว่าคนที่ฉู่สยงมองคือนาง
                  จะไม่มองนางได้อย่างไรเล่า ท่ามกลางหÞิงÊาวนางงดงามท่Êด
                                                                    ี
                                                                     ุ
           นางอายุสิบหกแล้ว บิดามารดาก�าลังหาคู่ครองให้นาง เดิมทีถูกใจลูกชาย
           ของผู้ดูแลร้านขายผ้า แต่ยามน้ได้พบกับฉู่สยง นางพลันเกิดความคิดของ
                                     ี
           ตนเองขÖ้นมา
                  ลูกชายของผู้ดูแลร้านขายผ้าไม่แข็งแกร่งองอาจเท่าฉู่สยง หน้าตา
           ไม่หล่อเหลาเท่า หากได้แต่งกับฉู่สยง หญิงสาวคนอ่นจะต้องอิจฉาเป็นแน่
                                                      ื
                  สายตาฉู่สยงมองผ่านกลุ่มคน จับจ้องเงาร่างของหล่วฮุ่ยเหนียง
                                                             ิ
       42
   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49