Page 50 - อ่านฟรี! แม่ทัพขอแต่งงาน เล่มเดียวจบ
P. 50
อแตงงำ
น
แมทัพขอแตงงำน
แมท
ัพข
ร้องไห้”
©Ù่Êยงมือหน่งจัºมือนาง อีกมือหน่งยัด«าลาเปาท่รัºได้ทันใÊ่มือ
ี
Ö
Ö
นาง จงใจก�าªัºอย่างจริงจัง
ั
ิ
หล่วฮุ่ยเหนียงชักมือกลบราวกับถูกของร้อนลวกมือ จากน้นปิด
ั
หน้าต่างลง
เจ้าบ้านี่!
เดิมทีนางต้งใจจะท�าซาลาเปาหล่น อย่างมากก็ชดใช้เงินเป็นค่า
ั
ี
�
ซาลาเปาให้เขาไป ใครจะไปรู้ว่าตนประเมินความเจ้าเล่ห์ของชายผู้น้ต่าไป
ซาลาเปาไม่หล่น ทั้งยังถูกเขาแตะอัëงอีก!
ิ
หล่วฮุ่ยเหนียงโมโหจนคิดจะปาซาลาเปาท้ง แต่พอเห็นสีหน้าน่า
ิ
สงสารของรุ่นเกอเอŽอร์ก็ท�าไม่ลง สุดท้ายจึงยื่นซาลาเปาให้ลูกชาย
ซาลาเปาไม่ผิด อย่าปล่อยให้เสียของ
รถม้าสัญจรบนถนนหลวง สามวันให้หลังจึงจะถึงเมืองถัดไป นั่น
หมายความว่าสองสามวันนี้ต้องอาศัยอยู่บนรถม้า
ี
พอตกเย็นขบวนสินค้ามาถึงท่โล่งกว้างริมน้าก็หยุดลง คนคุ้มกัน
�
ขี่ม้าไปตามทางบอกรถม้าทุกคัน คืนนี้ตั้งกระโจมพักค้างแรมที่นี่
ไม่นานรถม้าของแต่ละบ้านต่างพากันไปแย่งต�าแหน่งดีๆ
ั
ิ
ี
บ้านท่ร่ารวยเตรียมส่งของมาพร้อมสรรพก็เร่มต้งกระโจม เตรียม
�
ิ
ก่อไ¿ท�าอาหาร
ี
เห็นได้ชัดว่าขบวนสินค้าตระกูลฉู่เดินทางเส้นทางน้เป็นประจ�า รู้
ว่าที่ใดมีแหล่งน�้าเหมาะส�าหรับค้างคืนก่อกองไ¿
ิ
ต�าแหน่งดีบริเวณริมน้าโดนจับจองไปหมด หล่วฮุ่ยเหนียงแย่งคน
�
ื
ื
อ่นไม่ทันและไม่อยากแย่ง จึงให้คนขับรถม้าจอดใต้ต้นไม้ต้นหน่ง แบ่งพ้นท ่ ี
ึ
48
