Page 32 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2
P. 32
เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 2
30 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 2
ี
ี
ี
ี
อันน้เป็นท้องพระชายาอว้และสว่เหลียงเหริน...” ลูกธนูสองดอกท่ยิงออกไปต่าง
ั
ทยอยเข้าใจกลางเป‡าสีแดงท้งหมดพอดิบพอดี ท่ามกลางเสียงร้องด้วยความยินด ี
ของเหล่าบ่าวรับใช้ฉันเอ่ยต่อจนจบ “ข้าจะสามารถยิงร้อยครั้งเข้าเป‡าร้อยครั้ง”
ี
่
ชิงเอŽอร์มองซ้ายแลขวาแล้วเอยเสียงเบา “พระสนม ค�าพดน้พวกเรากลับ
ู
ต�าหนักกลางแล้วค่อยพูดเถอะเพคะ”
“ข้าล้อเล่น ลูกธนู”
ในใจของฉันมีป‚Èาจตนหนึ่ง จะท�าอย่างไรดี ท�าอย่างไร...
�
ุ
ิ
ึ
ื
ู
็
่
ี
ครงเดอนต่อมาก้ยผินอว้จเอŽอร์กให้กาเนดองค์หญงองค์หนงทตาหนก
ี
่
ึ
ั
�
่
ิ
ตะวันออกอย่างราบร่น แม้ไม่ใช่องค์ชายแต่จ้าวแคว้นน้อยก็ยังโปรดมาก ไม่เพียง
ื
ั
แต่ส่งของขวัญไปเป็นจ�านวนมากในวันน้น ยังมอบราชทินนามให้องค์หญิงน้อย
ั
ั
ื
ด้วยเช่นกัน องค์หญิงล่วเฉิง นครหมิงมีช่อเดิมว่าล่วเฉิง หลังจากจ้าวแคว้นน้อย
ั
ื
ี
ก�าหนดให้ท่น่เป็นเมืองหลวงช่วคราวถึงค่อยเปล่ยนช่อเป็นนคร ก่อนจะกลับไป
ี
ี
ื
เมืองหลวง นครหมิงก็คือ ‘เมืองหลวง’ ท่จ้าวแคว้นให้ค�าช้แนะเร่องชาติบ้านเมือง
ี
ี
ั
็
การใช้ช่อ ‘เมืองหลวง’ เป็นราชทินนามเหนได้ชดว่าจ้าวแคว้นน้อยรักและโปรด
ื
พระธิดาองค์โตคนนี้มากเพียงใด
แม่นมเหนียนและชิงเอŽอร์บอกว่าผู้คนในต�าหนักเ¿›งสีล้วนไปอวยพรกัน
หมดแล้ว หากฉันไม่ไปจะไม่เหมาะสม ไม่น่าตลกหรือ คนอื่นคลอดลูกสาวแล้ว
ั
ื
ี
เก่ยวอะไรกับฉัน เบ้องบนไม่ได้มีค�าส่งว่าต้องไป ฉันก็ปดหูปดตาไม่ไถ่ไม่ถาม ใช ้
ั
ชีวิตอยู่ในต�าหนักกลางของฉันวันแล้ววันเล่า กระท่งถึงงานเล้ยงครบรอบร้อยวัน
ี
ขององค์หญิงน้อยล่วเฉิง เบ้องบนมีค�าส่งลงมาฉันถึงต้องออกจากต�าหนัก แม้แต่
ื
ั
ั
ี
ใต้เท้าไท่ฝู่ท่จัดการงานกองทัพอยู่ไกลนับพันล้ยังต้องกลับมานครหมิงเพ่อแสดง
ื
ี
ความยินดีแก่องค์หญิง แล้วฉันจะเล่นแง่อีกได้อย่างไร
“จ้าวแคว้นน้อยเสด็จ...”
“พระสนมกุ้ยผินเสด็จ...”
ื
เม่อขุนนางนับร้อยและเหล่าสนมรวมตัวกันเรียบร้อย จ้าวแคว้นน้อยกับ
ั
ั
ิ
ั
ี
พระสนมกุ้ยผินถึงค่อยปรากฏกาย หลังผู้สูงÈักดìท้งสองน่งลงบนท่น่งด้านบน