Page 32 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2
P. 32

เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 2
          30 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 2

             ี
                              ี
                                                             ี
                                   ี
          อันน้เป็นท้องพระชายาอว้และสว่เหลียงเหริน...” ลูกธนูสองดอกท่ยิงออกไปต่าง
                                ั
          ทยอยเข้าใจกลางเป‡าสีแดงท้งหมดพอดิบพอดี ท่ามกลางเสียงร้องด้วยความยินด ี
          ของเหล่าบ่าวรับใช้ฉันเอ่ยต่อจนจบ “ข้าจะสามารถยิงร้อยครั้งเข้าเป‡าร้อยครั้ง”
                                                              ี
                                       ่
                ชิงเอŽอร์มองซ้ายแลขวาแล้วเอยเสียงเบา “พระสนม ค�าพดน้พวกเรากลับ
                                                            ู
          ต�าหนักกลางแล้วค่อยพูดเถอะเพคะ”
                “ข้าล้อเล่น ลูกธนู”
                ในใจของฉันมีป‚Èาจตนหนึ่ง จะท�าอย่างไรดี ท�าอย่างไร...


                                              �
                              ุ
                                                 ิ
                   ึ
                     ื
                                     ู
                                          ็
                   ่
                                    ี
                ครงเดอนต่อมาก้ยผินอว้จเอŽอร์กให้กาเนดองค์หญงองค์หนงทตาหนก
                                                                  ี
                                                               ่
                                                               ึ
                                                                       ั
                                                                   �
                                                                  ่
                                                        ิ
          ตะวันออกอย่างราบร่น แม้ไม่ใช่องค์ชายแต่จ้าวแคว้นน้อยก็ยังโปรดมาก ไม่เพียง
                          ื
                                         ั
          แต่ส่งของขวัญไปเป็นจ�านวนมากในวันน้น ยังมอบราชทินนามให้องค์หญิงน้อย
                            ั
                                                 ั
                                          ื
          ด้วยเช่นกัน องค์หญิงล่วเฉิง นครหมิงมีช่อเดิมว่าล่วเฉิง หลังจากจ้าวแคว้นน้อย
                                 ั
                                                   ื
                                                ี
          ก�าหนดให้ท่น่เป็นเมืองหลวงช่วคราวถึงค่อยเปล่ยนช่อเป็นนคร ก่อนจะกลับไป
                    ี
                   ี
                                                           ื
          เมืองหลวง นครหมิงก็คือ ‘เมืองหลวง’ ท่จ้าวแคว้นให้ค�าช้แนะเร่องชาติบ้านเมือง
                                         ี
                                                      ี
                                               ั
                                           ็
          การใช้ช่อ ‘เมืองหลวง’ เป็นราชทินนามเหนได้ชดว่าจ้าวแคว้นน้อยรักและโปรด
                ื
          พระธิดาองค์โตคนนี้มากเพียงใด
                แม่นมเหนียนและชิงเอŽอร์บอกว่าผู้คนในต�าหนักเ¿›งสีล้วนไปอวยพรกัน
          หมดแล้ว หากฉันไม่ไปจะไม่เหมาะสม ไม่น่าตลกหรือ คนอื่นคลอดลูกสาวแล้ว
                                      ั
                         ื
           ี
          เก่ยวอะไรกับฉัน เบ้องบนไม่ได้มีค�าส่งว่าต้องไป ฉันก็ปดหูปดตาไม่ไถ่ไม่ถาม ใช ้
                                                 ั
          ชีวิตอยู่ในต�าหนักกลางของฉันวันแล้ววันเล่า กระท่งถึงงานเล้ยงครบรอบร้อยวัน
                                                         ี
          ขององค์หญิงน้อยล่วเฉิง เบ้องบนมีค�าส่งลงมาฉันถึงต้องออกจากต�าหนัก แม้แต่
                               ื
                         ั
                                        ั
                                              ี
          ใต้เท้าไท่ฝู่ท่จัดการงานกองทัพอยู่ไกลนับพันล้ยังต้องกลับมานครหมิงเพ่อแสดง
                                                                  ื
                   ี
          ความยินดีแก่องค์หญิง แล้วฉันจะเล่นแง่อีกได้อย่างไร
                “จ้าวแคว้นน้อยเสด็จ...”
                “พระสนมกุ้ยผินเสด็จ...”
                  ื
                เม่อขุนนางนับร้อยและเหล่าสนมรวมตัวกันเรียบร้อย จ้าวแคว้นน้อยกับ
                                                                 ั
                                                   ั
                                                 ิ
                                                        ั
                                                               ี
          พระสนมกุ้ยผินถึงค่อยปรากฏกาย หลังผู้สูงÈักดìท้งสองน่งลงบนท่น่งด้านบน
   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37