Page 28 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2

ี
บทท่สำมสิบเก้ำ

ึ
ลูกธนูหน่งดอกพลาดเป‡า สิบดอกเข้าเป‡าส่ห้าดอก หน่งร้อยดอกเข้า
ี
ึ
ึ
ี
เป‡าเกือบคร่งหน่ง ทว่ากลับไม่มีสักดอกท่ยิงเข้าใจกลางเป‡าสีแดง ฉันมองใต้เท้า
ึ
เซียนอวีëที่สีหน้าบึ้งตึงอยู่ด้านข้างแล้วรู้สึกเหมือนจะคันทั่วตัวอีกแล้ว
ึ
ี
ื
ี
“ลูกธนูน้เล็กราวป›นปักผม ความยาวไม่ถึงหน่งฉ่อ” ใต้เท้าเซียนอวëดึง
ั
ึ
ี
ลูกธนูท่เรียวเล็กดอกหน่งออกมาจากกระบอกใส่ลูกธนูท่ข้ารับใช้ถือไว้ จากน้น
ี
ค่อยหยิบคันธนูหยกเขียวจากมือของฉันไปพร้อมเอาลูกธนูพาดแล้วง้างคันธน ู
ด้วยมือหนึ่ง “แต่แรงที่ยิงทะลุนั้นแข็งแกร่งยิ่งนัก!”
เมื่อค�าพูดของนางจบลงลูกธนูก็พุ่งจากสายเข้าใจกลางเป‡าสีแดงพอดิบ
พอดี ทว่าบนเป‡ากลับไม่มีลูกธนูส้นๆ น่น พอมองอีกคร้งฉันแทบไม่อยากเช่อ
ั
ั
ื
ั
ลูกธนูที่เล็กและสั้นกว่าตะเกียบดอกนั้นทะลุเป‡าธนูส�าหรับฝึกยิงไป!
ี
ิ
หลังเก็บคันธนูหยกคืนให้ฉัน ใต้เท้าเซียนอวëก็เอ่ยอีกว่า “เจ้าส่งน้ยิงได้
ี
ี
แม่นย�าและไกล ท่านดูลูกธนูเช่นน้ เม่อยิงออกไปหากมันไม่ทะลุผ่านหัวใจและ
ื
ี
ÈีรÉะ อย่างมากท่สุดก็ท�าให้คนมีรูเล็กๆ สองรู หลังจากห้ามเลือดและพัก¿„œน
สองวันก็สามารถกระโดดโลดเต้นได้อีก”
ดังนั้นฉันต้องยิงให้เข้าหัวใจและÈีรÉะอย่างแม่นย�าสินะ?
“พระสนมฝึกต่อ หม่อมฉันขอตัวสักครู่”