Page 33 - อ่านฟรี ท่านสามีคนสำคัญของโซระ
P. 33
NOHARA SIGERU
ต่อไปได้ ยามที่สายลมพัดผ่านแสงสว่างจะวูบไหว แสงพราวระยับนั้นช่างงามจับตา
“...ควรกลับได้แล้ว”
ถึงจะอยากอยู่ชมทิวทัศน์ทะเลสาบไปนานเท่านาน สุเตะก็รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ เขา
ึ
จึงเป็นฝ่ายเอ่ยข้นก่อน แม่ทัพบอกว่าบอกผู้ติดตามไว้แล้ว แต่สุเตะเกรงว่าหายหน้ามา
นานๆ คงไม่ดี
นอกจากน้นตราบใดท่ยังไม่กลับห้อง แม่ทัพก็จะอุ้มสุเตะอยู่อย่างน้ ต่อให้ตัวเล็ก
ั
ี
ี
และเบาแค่ไหนก็คงเป็นภาระหนักอยู่ดี แถมการโดนอุ้มอยู่ตลอดก็น่าอายมิใช่น้อย
“ถ้าเช่นนั้นก็ค่อยๆ กลับกันเถอะขอรับ”
ฝเท้าที่ย้อนกลับไปทางเดิมเชื่องช้ากว่าขามาดังที่เจ้าตัวบอก
ี
ั
ความลังเลสับสนและความหวาดกลัวนับต้งแต่เห็นแม่ทัพผู้น้ในสวนหายวับไป
ิ
หมดส้น แทนท่ด้วยความสนุกสนานราวกับหัวใจกระเด้งกระดอน ความกระดากอายท ่ ี
ี
โดนโอบกอดด้วยแขนใหญ่ และความอุ่นใจอันยากจะอธิบายที่เข้าโอบล้อม
“ที่ฮายาเสะอุระมีสถานที่สวยงามเช่นนี้เยอะหรือไม่เจ้าคะ?”
ความสบายใจนั้นท�าให้สุเตะช่างพูดกว่าที่เคย
็
“ที่นั่นเปนพื้นที่หนาวเย็นซึ่งล้อมด้วยภูเขา แต่วานั่นสินะ ข้าคิดว่าเป็นสถานที่ที่
่
สวยงามขอรับ”
“ข้าได้ยินว่ามีหิมะหนา”
“อืม หิมะบนภูเขาทับถมสูงกว่าตัวท่านหญิงเสียอีก แถบท่ข้าอาศัยอยู่ก็สูงถึง
ี
เอวเห็นจะได้”
“ขนาดนั้นเชียว...?”
สุเตะเบิกตาโต แม่ทัพพยักหน้า ท่าทางสนุกสนาน
“ท่านหญิงไม่เคยเห็นหิมะเลยหรือ?”
“เคยเห็นสิเจ้าคะ แต่ก็แค่หิมะท่ปกคลุมถนนเป็นสีขาวบางๆ เท่าน้น ไม่เคยเห็น
ั
ี
31
