Page 29 - อ่านฟรี ท่านสามีคนสำคัญของโซระ
P. 29

NOHARA SIGERU


                        ั
                           ็
                  เขายนตวแขง ยกแขนโอบกอดตนเองคล้ายจะปองกันตัว ฝายแม่ทพทก้าวมาถึง
                      ื
                                                                  ั
                                                                    ี
                                                                    ่
                                                            ่
           ตรงหน้าเอ่ยว่า “ขออภัยที่เสียมารยาท” ก่อนจะยกขาข้างหนึ่งวางบนระเบียงทางเดิน
                  “เหวอ...”
                  สุเตะหดตัวเมื่อชายร่างใหญ่ราวหกชาคุ รุกคืบมาประชิดตรงหน้า
                                               4
                       ั
                                               ี
                  ทันใดน้นตัวก็ลอยหวือ รู้ตัวอีกทีสุเตะท่ยังขดตัวก็โดนแม่ทัพอุ้มตัวลอยเสียแล้ว
                                                                   ี
                                                        ิ
                        ี
                  แม่ทัพท่อุ้มสุเตะไว้ในอ้อมแขนเหมือนอุ้มลูกแมวส่งย้มกว้างให้สุเตะท่ก�าลังตกใจ
           จนตาโต
                                                                         ื
                  “ข้าจะอุ้มท่านไปถึงทะเลสาบ แต่จะไม่ผ่านไปด้านหน้าวัด เพราะเด๋ยวจะเป็นเร่อง
                                                                 ี
           ยุ่ง”
                  ว่าแล้วอีกฝ่ายก็อุ้มสุเตะเดินตัดผ่านสวน
                  “เอ่อ...แต่ว่า เอ่อ...”

                            ึ
                          �
                    ื
                  เม่อสุเตะอ้าอ้งด้วยความตกตะลึง แม่ทัพจึงเอ่ยว่า “อย่าห่วงไปเลย ข้าไม่มีวัน
           ท�าท่านหล่นเป็นอันขาด” ก่อนจะฉายรอยยิ้มดุจแสงจันทร์อีกครั้ง
                                         ี
                                                 ิ
                  พอได้ยินว่าจะไม่ท�าหล่น คราวน้สุเตะถึงเพ่งจะกลัวหล่นข้นมาจนลืมตัวเกาะแขน
                                                           ึ
                                        ั
           ท่อุ้มตนอยู่แน่น ฝ่ายแม่ทัพท่เห็นดังน้นก็บอกว่า “ใช่แล้ว เกาะให้แน่นๆ เล่า” และย้ม
                                 ี
                                                                          ิ
            ี
           กว้างยิ่งขึ้น
                  แม่ทัพอุ้มสุเตะทะลุหลังวัดเข้ามายังเส้นทางเดินเขา แสงจันทร์ช่วยให้เส้นทาง
                                                                          ั
           สว่าง แลเห็นชัดเจนกระท่งสีสันของใบไม้ เสียงเท้าเหยียบหญ้าสวบสาบดังก้องไปท่ว
                               ั
           บริเวณ
                  “เอ่อ จะไม่เป็นไรหรือเจ้าคะ”

                                        ึ
                  สุเตะในอ้อมแขนแม่ทัพถามข้นอย่างกังวลในท่สุด ถึงจะออกปากเองว่าอยาก
                                                     ี


           4  1 ชาคุ เท่ากับ 30.3 เซนติเมตร

                                          27
   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34