Page 30 - อ่านฟรี ท่านสามีคนสำคัญของโซระ
P. 30

ท่านสามีคนสำาคัญของโซระ



           เห็นทะเลสาบ แต่เขาไม่นึกเลยว่าตนจะแอบหลบออกมาจากห้องแล้วโดนพาตัวไปอย่าง

            ี
                                    ึ
           น้ หากมีใครสังเกตว่าสุเตะไม่อยู่ข้นมาจะไม่กลายเป็นเร่องใหญ่โตหรอ สุเตะเป็นห่วงว่า
                                                              ื
                                                    ื
                    ั
                                     ั
           ขืนคนพวกน้นออกค้นหาจนมาพบท้งสองอยู่ด้วยกัน แม่ทัพอาจพลอยโดนลงโทษไปด้วย
                  ทั้งที่สุเตะก�าลังกลัดกลุ้ม แม่ทัพกลับยิ้มแย้มอย่างใจกว้างไม่เปลี่ยน
                                              ี
                  “ไม่เป็นไรหรอกขอรับ ด้านหน้าวัดกินเล้ยงสังสรรค์กันอยู่ แถมทุกคนก�าลังเหน่อย
                                                                         ื
                                                  ู
           จากการเดนทางอนยาวนาน นอกจากนนข้าฝากให้ลกน้องช่วยจดการเรองทเหลอแล้ว
                                         ้
                                         ั
                        ั
                                                                    ี
                                                                    ่
                                                                       ื
                                                           ั
                                                                 ื
                                                                 ่
                   ิ
           ด้วย”
                  “เช่นนั้นหรือเจ้าคะ...?”
                  สุเตะแหงนหน้า ชะเง้อมองแม่ทัพ อีกฝ่ายพยักหน้ารับอย่างแข็งขัน
                               ้
                                                      ่
                                             ่
                                          ้
                                   ่
                                                  ้
                                                                     ่
                    ่
                      ้
                  “ไมตองหวง ที่นี่ขาใหญโตที่สุด ขาไมยอมใหใครบนอะไรทั้งสิ้น ดังนั้นทานหญิง
                         ่
           อย่าได้กังวล ปล่อยใจเพลิดเพลินไปกับการเดินเล่นยามราตรีก็พอแล้ว”
                  แม่ทัพเอ่ยหนักแน่น ก้าวอาดๆ ไปข้างหน้า
                                                                   ี
                                 ี
                                                                 ั
                  สุเตะนึกอัศจรรย์ใจท่อีกฝ่ายเอ่ยวาจาลบล้างความกังวลของตนท้งท่ตนยังไม่ทัน
           พูดอะไร ชายคนนี้อ่านใจคนได้เหมือนที่ตนรับรู้กลิ่นของสายลมและภูเขาได้เช่นนั้นหรือ
                                               ี
                  พอต้งอกต้งใจเพ่งพิศใบหน้าของแม่ทัพท่อยู่ใกล้ๆ ดวงตาเรียวยาวก็ปรากฏรอย
                      ั
                          ั
                                   �
           ย่นตรงหางตา ค้วของแม่ทัพลดต่าลงเล็กน้อย บรรยากาศท่ห่อหุ้มอยู่ออกจะน่ากลัวแท้ๆ
                       ิ
                                                      ี
           แต่เจ้าตัวกลับท�าสีหน้าอ่อนโยนเหลือเกิน สุเตะคิดพลางเฝามองสีหน้าสงบนิ่งท่ามกลาง
           แสงจันทร์นั้นอย่างไม่รู้เบื่อ
                  “ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ท่านหญิงนี่ตัวเบาจริงๆ”
                         ุ
                                                           ็
                                                            ้
                                                                        ่
                                                                          ้
                                                                          ั
                                                            ิ
                    ั
                                                                     ่
                                                         ั
                                       ่
                                                 ่
                                                 ู
                                        ้
                                         ั
                  หลงจากสเตะจองมองอยางไมรจกเกรงใจอยนาน แมทพกยมตอบและเอยเชนนน
                                        ู
                                    ่
                             ้
                                                       ่
                                                                    ี
                                            ื
                                                                          ี
                  สุเตะสะดุ้งตัวแข็ง ความตกใจต่อเน่องท�าให้เขาลืมเสียสนิทว่าตอนน้ตนอยู่ท่น ี ่
           ในฐานะท่านหญิงคนสุดท้องของอิคุบิ เรือนร่างท่ไม่มีความนุ่มนวลเย่ยงอิสตรีเลยแม้แต่
                                                              ี
                                               ี
                                                          ี
                ี
           เศษเส้ยวย่อมท�าให้อีกฝ่ายรู้สึกผิดสังเกต ขืนอยู่อย่างน้ประเด๋ยวคงความแตกว่าไม่ใช่
                                                     ี
                                          28
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35