Page 31 - อ่านฟรี ท่านสามีคนสำคัญของโซระ
P. 31

NOHARA SIGERU


           ท่านหญิงกันพอดี

                  “อีกนิดเดียว ดูสิขอรับ ตรงปลายทางแยกนั่นอย่างไร”
                  แม่ทัพบอกเสียงสดใสราวกับจะขจัดความกังวลของสุเตะ

                    ื
                                                            ี
                  เม่อหันหน้าไปทางน้นก็เห็นเส้นทางแยกออกจากกันตามท่อีกฝ่ายบอก ประกาย
                                 ั
           แสงกระเพื่อมไหวอยู่ถัดไปจากตรงนั้น
                  “จากตรงนี้เป็นทางลงเนินเล็กน้อย กรุณาเกาะให้แน่นๆ ด้วย”

                  แม่ทัพพูดพลางกอดกระชับสุเตะในอ้อมแขน ท้งท่แขนสัมผัสกับเรือนร่างแข็ง
                                                     ั
                                                       ี
           สากหนังหุ้มกระดูก แม่ทัพกลับยิ้มให้สุเตะเหมือนไม่เอะใจเลยสักนิด
                    ื
                  เม่อโดนเร่งด้วยสายตา สุเตะจึงเกาะแขนเส้อแม่ทัพแน่นอีกคร้ง แล้วใบหน้าของ
                                                              ั
                                                 ื
                    ี
                     ิ
                                     �
                                 ิ
           อีกฝ่ายก็คล่ย้มอีกครา หางค้วลดต่าลงย่งกว่าเดิม ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือไม่ ทว่าอีกฝ่าย
                                         ิ
           ดูเหมือนดีใจ
                  “ถ้าเช่นนั้นไปกันเลยดีหรือไม่”
                  ท้งสองลงเนินเข้าใกล้สุดปลายทาง จนกระท่งมาถึงบริเวณท่แนวต้นไม้แยกออก
                                                             ี
                                                  ั
                   ั
           จากกัน เผยทิวทัศน์ให้เห็นกะทันหัน
                  “อา อยู่เหนือศีรษะพอดี เชิญชมขอรับ”
                  ทะเลสาบผืนใหญ่อุดมด้วยน�้าปรากฏอยู่ตรงหน้า ดวงจันทร์ลอยอยู่เหนือศีรษะ

                                ั
           พอดีดังค�าแม่ทัพว่า ผิวน้าส่นไหวตามสายลมอ่อน สะท้อนแสงจันทร์เป็นประกายระยิบ
                              �
           ระยับ
                  จันทร์ดวงใหญ่ลอยอยู่บนฟาราตรี สาดแสงสะท้อนผิวทะเลสาบก่อเกิดเป็นถนน

           แห่งแสงทอดยาว

                  “น่าเสียดายที่ไม่ใช่จันทร์เพ็ญ”
                  แม่ทัพท่แหงนมองดวงจันทร์เอ่ยด้วยท่าทางเสียดายจากใจ สุเตะจึงเอ่ยว่า “ไม่
                        ี
           น่าเสียดายหรอกเจ้าค่ะ” ทันที


                                          29
   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36