Page 32 - อ่านฟรี ท่านสามีคนสำคัญของโซระ
P. 32
ท่านสามีคนสำาคัญของโซระ
“งดงามแท้ๆ อย่างที่ข้าจินตนาการไว้ไม่มีผิดเลย”
้
่
ิ
ั
ั
ี
ึ
้
�
ี
ิ
่
ั
ทวทศน์ทะเลสาบนนตรงตามทตนจนตนาการตอนนงเก้ยวขนเขา ทาให้สุเตะ
ั
พอใจมาก ท้งท่ไม่คิดว่าจะได้เห็น แต่กลับมีคนพามาจนได้เห็นด้วยตาตนเองอย่างน้ สุเตะ
ี
ี
ดีใจเหลือเกิน ทิวทัศน์ภูเขาที่ได้เห็นแค่รางๆ ผ่านม่านไม้ไผ่ในเกี้ยวแผ่กว้างตรงหน้าโดย
ไม่มีสิ่งใดคั่นกลาง เสียงแมลงที่ได้ยินแว่วๆ บนเฉลียงวัด บัดนี้ดังกังวานอยู่ใกล้แค่เอื้อม
“เช่นนั้นหรือ ถ้าอย่างนั้นก็ดีไป”
สุเตะมองทิวทัศน์ทะเลสาบจนเพลิน ถึงข้นลืมสนิทว่ายังโดนอุ้มอยู่ในอ้อมแขน
ั
ของแม่ทัพ แม่ทัพที่เห็นดังนั้นจึงเอ่ยด้วยน�้าเสียงพึงพอใจ
“ดูเหมือนท่านจะถูกใจ ข้าค่อยโล่งอกหน่อย”
“ถูกใจมากเจ้าค่ะ ข้าดีใจมากเพราะไม่คิดว่าจะได้เห็น ขอบคุณท่พาข้ามานะเจ้าคะ”
ี
ั
�
ิ
ค�ากล่าวขอบคุณอันซ่อตรงของสุเตะท�าให้ค้วแม่ทัพลดต่าลงอีกคร้ง รอยย่นท ี ่
ื
หางตาลึกยิ่งขึ้น ฟันขาวปรากฏให้เห็น
“ทางข้างหน้ายังมีทิวทัศน์งามหาใดเปรียบอีกมากมาย ไว้ข้าจะพาท่านชมไปตาม
ทาง จะเป็นเพื่อนเดินเล่นยามราตรีให้ด้วยขอรับ”
“จริงหรือ?”
“อืม ข้าสัญญา”
ี
แม่ทัพพยักหน้า ความคาดหวังพองตัวในอกสุเตะ หากเทียบกับก่อนหน้าน้ท่ได้
ี
แต่อยู่ในเกี้ยวกับห้องพักแล้ว ทางข้างหน้าเป็นราวกับฝันเลยทีเดียว
“ถ้าได้ชมก็คงดีนะเจ้าคะ”
“ได้ชมแน่นอน เชิญบอกข้าได้ทุกเมื่อ ข้าจะพาไปเอง”
แม่ทัพรับประกันหนักแน่น ถ้อยค�าชวนอุ่นใจของแม่ทัพท�าให้สุเตะเอ่ยว่า “ขอบคุณ
เจ้าค่ะ” อีกครั้ง แม่ทัพหัวเราะ สุเตะเลื่อนสายตากลับไปที่ทะเลสาบ
�
ถนนแสงจันทร์บนผิวน้าทอดยาวไร้ท่ส้นสุด ดูราวกับหากวางเท้าลงไปก็จะเดิน
ิ
ี
30
