Page 55 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 2
P. 55

อิ
                                                                  เ
                                                                     น
                                                                    น
                                                              ห
                                                              เ เหลยเอินนา า 
                                                                 ย
                                                                ล
            ของจิ้งจอกสวรรค์เก้าหางต่อหน้านางได้อย่างไร?!
                   เขา½„นหันกลับมาเผชิญหน้ากับนาง กล่าวด้วยวาจาเป‚›ยมไปด้วย
            ความถูกต้องเที่ยงตรง...
                   “หากข้าออกจากเขตอาคมในเขตอาคมไม่ได้ เจ้ามีมุกตบะจิตแท้
            ของข้าคอยคุ้มครองอยู่จะต้องเอาตัวรอดออกไปจากดินแดนภาพมายา

                                       ั
                  ั
            ใต้ดินน่นได้แน่ ข้ายังเก็บภูตตนน้นไว้น�าทางให้เจ้า เจ้าเดินตามมันไปต้อง
            รอดพ้นจากภยันตรายได้แน่นอน ไม่ต้องกลัว”
                   ที่แท้แสงสีเขียวที่นางเห็นดวงนั้นก็เป็น½‚มือเขานี่เอง

                   เพียงแต่พอได้ยินค�าพูดช่วงท้ายของเขา ความอึดอัดทรมานในใจ

                     ิ
                                      �
                             ึ
            ของนางก็ย่งรุนแรงข้นกว่าเดิม ร่าไห้หนักมากกว่าเดิม ต้อง½„นบังคับตัวเอง
            อย่างมากกว่าจะเปล่งเสียงออกมาได้...
                                             ั
                                               ี
                   “ข้ากลัว! ข้าต้องกลัวอยู่แล้ว! ท้งท่รู้ดีว่าท่านอยากจะลากเสวียนซ ู่
                                                  ั
                                                 ี
                                         ิ
            ให้ตายตกตามกันไป ท่านคิดว่าข้าท้งท่านไว้ท่น่นคนเดียวข้าจะหนีได้ลงคอ
                                        ิ
                           ั
            จะหนีไปได้อย่างน้นหรือ?! ไป๋หล่น ท่านบอกว่าพวกเราเป็นสามีภรรยา
                                                ี
                                                               ั
            กัน จะเป็นคนสองคนท่สนิทสนมใกล้ชิดกันท่สุด แต่หาใช่เช่นน้นไม่...ในใจ
                               ี
            ท่านไม่ได้คิดแบบนั้นเลย! ข้า...ฮือ...ข้ารักท่านมาก ท่านก็รู้ดี แต่กลับพา
                ี
                                                            ิ
            คนท่ข้ารักไปอยู่ในสถานการ³์อับจนอย่างง่ายดาย คิดจะท้งก็ท้ง ท่านท�า
                                                                ิ
            เกินไปจริงๆ...”
                   เห็นได้ชัดว่าไป๋หลิ่นมิคาดคิดว่าสถานการ³์จะเลวร้ายลง
                              ี
                                        ิ
                            ิ
                                               ิ
                   พอได้ยินส่งท่นางพูดเขาย่ง¿ังใจก็ย่งอ่อน แต่พอ¿ังจนถึงช่วงท้าย
            สีหน้าก็พลันเปลี่ยนสี รีบร้อนเอ่ยâดยไม่แม้แต่จะหยุดคิด...
                   “ใช่ ใช่ เจ้ารักข้า รักจนแทบทนไม่ไหว รักมาก รักมากยิ่ง ข้ารู้ดี
                       ่
                                  ี
                                   ิ
                                                                  ุ
                                                       ื
               ู
                 ้
               ่
                    ้
                                                               ี
            อยแลว ขาไมได้อยากจบชวตตัวเองง่ายๆ แต่กายเน้อก็เป็นเพยงบปผาใน
                                                                          53
   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60