Page 57 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 2
P. 57
ล
ย
เหลยเอินนา า
ห
เ
เ
น
น
อิ
ิ
“จ้งเอŽอร์ อย่าร้องไห้ เจ้าร้องไห้จนข้า...ข้าใกล้จะหายใจไม่ออก
แลว...” ½ามอขางหนงของเขากดอยบนอกขางซาย กดเอาไว้หนกๆ คลาย
่
†
้
้
ึ
่
ู
ื
้
้
้
ั
้
ึ
ุ
ู
้
ั
่
ึ
้
ี
ี
ิ
็
ั
ื
็
เจบปวดมาก เหมอนกบว่าความรสกนแปลกพลกเปนทสด ทงแปลกใหม ่
ั
ท้งคุ้นชินอยู่รางๆ ดวงตาคู่สวยของเขาเบิกกว้างเล็กน้อยพลางจ้องมอง
นางนิ่ง ใบหน้าที่เย่อหยิ่งเ©ยเมยมาตลอดกลับแลดูงุนงงท�าอันใดไม่ถูก
ี
“ไยท่านต้องพูดเช่นน้ด้วย ในใจของท่านข้าเป็นแค่...แค่...” นาง
ื
เบือนสายตาหนีทันใด ส่ายศีรÉะย้มขมข่น น้าตาไหลพรากไม่หยุด “ไม่ใช่
ิ
�
แม้แต่หัวใจของท่านข้ายังเข้าไปไม่ได้ด้วยซ้า ไหนเลยจะพูดได้ว่าตนเองเป็น
�
อันใด...ข้าไม่ได้เป็นสิ่งใดส�าหรับท่านทั้งสิ้น!”
“เจ้า...อย่าพูดม่วๆ นะ!” ต้งใจจะâวยวายจนเขาขาดใจตายให้ได้
ั
ั
เลยใช่หรือไม่?!
“ข้าเปล่าเสียหน่อย!”
“ขอให้เป็นอย่างนั้นเถอะ!”
“ท่านเอาข้าไปแลกกับหงหวน!” ทันใดนั้นนางก็âพล่งประâยคหนึ่ง
ออกมา
ึ
คร้นถ้อยค�าเปล่งออกไป ท่วท้งหัวใจท่วท้งปากก็ขมปร่าข้นมา
ั
ั
ั
ั
ั
อีกครา
ี
นางไม่อยากพูดถึงเร่องน้ แต่สุดท้ายแล้วนางก็½ƒก½นตัวเองมาน้อย
ื
เกินไป ปล่อยวางมิได้ ก้าวข้ามไม่ผ่าน
“เสวียนซู่บอกให้แลก ท่านก็บอกว่า...เชิญตามสบาย ท่านเอาข้า
ไปแลก! ท่านบอกว่าเชิญตามสบาย! ฮือๆ...เชิญตามสบายได้อย่างไรกัน?!
ี
ื
ื
ฮือๆ...ท�าเช่นน้ได้อย่างไร?! ฮือๆๆ...” เม่อพูดถึงเร่องแทงใจด�า นางก็ไร้
ึ
ึ
ซ่งมาด ‘มือปราบหญิงแกร่งอันดับหน่ง’ ไร้ซ่งมาด ‘ครู½ƒกน้อยผู้ห้าวหาญ’
ึ
55
