Page 50 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 2
P. 50

ม 2
                  องรำ
                                ู้งดงำ
           ร
           รักแรกของรำชำจ้งจอกผู้งดงำม 2
            ักแรกข
                          ิ
                          ิ
                          ้งจอกผ
                       ช
                        ำจ
                  ชิวตู่จ้งถูกบ่นจนมึนงงอยู่บ้าง ดวงตาท้งสองข้างกะพริบปริบๆ แล้ว
                                                ั
                      ิ
           ก็กะพริบปริบๆ อีกครั้ง
                  แล้ว...ความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งสอง...ถือว่าดีอย่างนั้นหรือ?
                  “เจ้ามีอันใดจะพูดหรือไม่” ไป๋หลิ่นถือâอกาสนั่งขัดสมาธิลงกับพื้น
           เสียเลย ทั้งยังขยับเข้าไปแย่งนั่งบนผ้าสักหลาด จงใจนั่งเบียดชิดนาง
                  ร่างกายของนางเกร็งเครียดเล็กน้อย ล�าคอก็แข็งขึงเช่นกัน ในท่สุด
                                                                    ี
                                         ั
           นางก็ลองถามออกมาว่า “ท่านรู้อยู่ต้งแต่แรกแล้วว่าถ้าในดินแดนต้องห้าม
                                                      �
           มีบางอย่างแปลกๆ รู้ว่ามีคนวางกับดักไว้รอให้ท่านมาติดกับใช่หรือไม่”
                                                          ึ
                                                        ้
                     ั
                               ้
                                          ี
                                          ่
                                                                  ั
                         �
                                    ั
                                                                  ้
                  “รจกใช้คาถามยอนกลบมาเบยงเบนเรองคยแลวร” ดวงตาทงสอง
                                                 ื
                                                    ุ
                    ้
                    ู
                                                 ่
                                                                  ิ
                          ี
                                                  ั
           ข้างของไป๋หล่นหร่ลงจนเรียวยาว หางตาพลันส่นไหว ดูเหมือนจะย้มแต่ก ็
                      ิ
           ไม่ยิ้ม
                  เขาหยุดชะงักไปก่อนจะเชิดคางงามข้นอย่างถือตัว “ในวันน้นก่อน
                                                                  ั
                                                ึ
           ที่ข้าจะปล่อยภูตแสงสีเขียวตนนั้นกลับไป ข้าลงคาถาต่อต้านใส่มัน ยิ่งไป
           กว่าน้นยังร่ายปรา³จิตของข้าเข้าไปในคาถา ป¯ิกิริยาคือต้องการให้มัน
                ั
                                                                     ื
           กลับบ้านแต่เข้าไปไม่ได้ ตอนท่ภูตตนน้นหนีกลับไปดินแดนต้องห้ามท่พ้น
                                           ั
                                    ี
                                                                    ี
           ทรายแดง ตามหลักแล้วมันไม่ควรจะลงไป แต่มันไม่เพียงลงไป ยังเข้าไป
                            ื
           ด้านในได้อย่างราบร่น แสดงว่าใต้ทรายแดงไม่ได้เป็นแค่รังของพวกมัน
           ยิ่งกว่านั้นยังเป็นกับดัก แถมเหยื่อที่รออยู่ก็คือข้า”
                      ั
                   ั
                                                                  ิ
                                                                  ่
                                                           ี
                                          ุ
                                                 ี
                  ดงน้นไม่ว่าคาถาต่อต้านจะรนแรงเพยงใด ขอเพยงมีกลนอาย
           ของเขาอยู่ เขตอาคมใต้พื้นทรายแดงก็พร้อมจะเปดต้อนรับเสมอ
                  ชิวตู่จ้งขยับริม½‚ปากน้อยๆ ล�าคอตีบตัน เค้นเสียงออกมาอย่าง
                       ิ
           ยากล�าบาก “...เหตุใดถึงไม่บอกข้าก่อนเล่า”
                  ใบหน้าหล่อเหลาปราก¯แววเยือกเย็นลึกลับจางๆ
       48
   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55