Page 18 - อ่านฟรี! BIRTHDAY ปลายทางของความฝัน
P. 18
RIKA ANZAI
ื
ี
ั
ู่
ี
ี
ท่วไป เทยบกันแล้วในเขตพ้นท่ท่อยอาศัยรวมอย่างห้องเช่าหรืออะพาร์ตเมนต์ จะล�าบาก
ตรงต้องขึ้นลงบันได แต่ถ้าเป็นแมนชันระบบล็อกอัตโนมัติ แค่หย่อนไว้ตรงตู้รับจดหมาย
รวมก็จบ เมื่อเฉลี่ยออกมาภาระหน้าที่จึงไม่ต่างจากเขตพื้นที่ที่มีบ้านเดี่ยวเยอะสักเท่าไร
ทั่วไปใช้เวลาประมาณสองชั่วโมงกว่าจะส่งเสร็จ
ยูริฮาระเตรียมหนังสือพิมพส�ารองมาเผื่อสามฉบับ หลังสงบานสุดทายแลวเช็ก
้
้
้
่
์
ตะกร้าหน้ารถว่ายังเหลือสามฉบับ เขารู้สึกประสบความส�าเร็จ ลอบร้องเยสในใจ
กว่าจะจ�าบ้านท่ต้องส่งได้นับว่าล�าบากก็จริง แต่ขอเพียงร่างกายจดจ�าเส้นทาง
ี
ี
�
ี
ได้ ท่เหลือก็เป็นส่วนท่ต้องใช้แรงงานล้วนๆ ยูริฮาระชอบท�างานซ้าๆ จึงคิดอยู่เสมอว่า
โชคดีจริงๆ ที่เจองานที่เหมาะกับตัวเองอย่างงานส่งหนังสือพิมพ์
เขาวนรถหน้าสนามเด็กเล่น มุ่งหน้ากลับส�านักงานขาย
ึ
ี
่
ั
่
ุ
ตอนจะขับออกถนนหลังหยดจอดชวคราวตรงจุดเล้ยวก็ฉกคิดข้นมาว่า “อยู่ทน ่ ี
ี
ุ
้
ั
ี
ี
่
ั
ิ
็
้
ี
ึ
่
มาจะปหนงแลวเหรอเนย” ทนททคดแบบนนในอกกมความรสก ‘ไดเวลาแลวสนะ’ ผดขน
้
ึ
้
ุ
้
้
ี
่
ิ
ึ
ู
มา ถึงเวลาอยากไปที่อื่นแล้ว ลองคิดๆ ดู นี่น่าจะเป็นครั้งแรกที่เขาอยู่ที่เดิมนานขนาดนี้
ี
ี
ั
ี
ก่อนหน้าน้ต้งแต่อายุย่สิบเจ็ดถึงสามสิบสาม ยูริฮาระเปล่ยนส�านักงานขายมา
ึ
ื
ั
ั
ื
แล้วเจ็ดคร้ง อย่างส้นก็ภายในคร่งป เม่อถูกถามถึงเหตุผลเขาอธิบายว่า “ผมเข้ากับคนอ่น
ไม่ค่อยได้” น่นไม่ใช่ค�าโกหก แต่ก็ไม่ใช่เหตุผลท่แท้จริงเช่นกัน เคร่องยืนยันก็คือต่อให้
ั
ี
ื
ี
ี
ึ
ส�านักงานขายตอนน้อยู่แล้วสบายใจท่สุด ความคิดเดิมๆ ท่ว่า ‘ไม่ใช่ท่น่’ ก็ยังผุดข้นมา
ี
ี
ี
ไม่ใช่ยังไง อยากไปที่ไหนกันแน่ เป็นเรื่องของตัวเองแท้ๆ แต่กลับไม่เข้าใจเลยสักนิด
นานมาแล้วเคยมีละครเก่ยวกับคนชีพจรลงเท้าฉายทางทีวี ท�าให้อุ่นใจนิดๆ ว่า
ี
ั
ู
ั
ี
ั
้
โลกนยงมีคนแบบเดยวกบตนอย่ เพยงแต่ความแตกต่างของตวเอกในละครกบยริฮาระ
ี
ี
ู
ั
ก็คือ ยูริฮาระไม่ได้ต้องการ ‘ไปที่ไกลๆ’
อยากไปที่อื่น แต่ไม่ได้อยากไปไหนไกลๆ
ื
ี
ี
ี
สองความรู้สึกขัดแย้งน้ท�าให้ยูริฮาระย้ายท่ไปเร่อยๆ ภายในเขตพ้นท่แคบๆ ของ
ื
15
