Page 23 - อ่านฟรี! BIRTHDAY ปลายทางของความฝัน
P. 23
BIRTHDAY
ั
ปลายทางของความฝน
ระหว่างเตรียมตัวกลับ
ี
“ฉันไม่ใช่นักสังคมสงเคราะห์ท่ดูแลยูริฮาระคุงแล้ว เป็นแค่คุณปาคนรู้จักธรรมดา
ฉันอยู่ข้างยูริฮาระคุงเสมอนะ? ถ้ามีอะไรก็มาพึ่งได้ตลอด”
“...ขอบคุณครับ”
้
ี
�
ิ
็
ั
้
ั
ิ
ี
ทาไมถึงดกับคนอย่างเราขนาดน้ ยูรฮาระมกคิดแบบนนบ่อยๆ แลวกผดหวงท ่ ี
ั
ตัวเองท�าอะไรเพื่อตอบแทนไม่ได้สักอย่าง
“งั้นฉันไปเลยแล้วกัน”
สึดะคว้ากระเปาเดินไปหน้าประตู
วันนี้เป็นวันเก็บเงินค่าหนังสือพิมพ์
่
ี
้
ั
่
ั
้
ี
้
ิ
ถงจะตอบแทนอะไรไมได แตอยางนอยเขาจะกลบไปใชชวตในสงคมใหเรยบรอย
้
ึ
่
้
ไม่ให้ความพยายามของคนคนนี้ต้องสูญเปล่า ยูริฮาระกล่าวปฏิญาณในใจ
เขาจูงจักรยานเดินเป็นเพื่อนสึดะไปสถานีรถไฟ แล้วแยกกันตรงนั้น
ี
ี
ี
วันเก็บเงินค่าหนังสือพิมพ์ของส�านักงานขายท่ท�างานอยู่น้ คือวันท่สิบห้าของ
ทุกเดือน เขาจะต้องไปเก็บเงินจากสมาชิกนักอ่านท่ไม่ได้เลือกหักเงินอัตโนมัติจากบัญช ี
ี
ี
ี
ี
ึ
หรือบัตร ตอนท่ต้องอ้อนวอนให้ต่อสัญญาหรือตอนท่เงินท่เก็บล่วงหน้าหน่งปใกล้จะหมด
ก็ต้องโผล่หน้าไปเช่นกัน
หลังเก็บเงินเสร็จไปประมาณครึ่งหนึ่งเขาก็มาถึงแมนชันที่ใหญ่ที่สุดในเขตพื้นที่
ี
ี
รับผิดชอบของตัวเอง เป็นแมนชันหลังเต้ยมีเพียงห้าช้น พ้นท่กว้างขวาง ท่จอดรถครบครัน
ี
ั
ื
เมื่อเทียบแล้วถือว่าเป็นที่อยู่เกรดพรีเมียมเลยทีเดียว
ยูริฮาระย่นบัตรพนักงานส�านักงานขายหนังสือพิมพ์ให้ผู้ดูแลแมนชันดู พออีกฝ่าย
ื
เปดประตูออโตล็อกให้ เขาก็ไปแต่ละห้องเรียงตามล�าดับจากห้องที่อยู่ชั้นบนสุดไล่ลงมา
“เอะ?”
ื
เม่อเก็บเงินท่ช้นห้าเสร็จและลงมายังช้นส่ ห้องท่ก่อนหน้าน้ยังว่างอยู่มีปายช่อ
ื
ี
ั
ี
ี
ั
ี
20
