Page 16 - อ่านฟรี! BIRTHDAY ปลายทางของความฝัน
P. 16
RIKA ANZAI
ก็ตาม
ยูริฮาระเข้ามาท�างานท่ส�านักงานขายแห่งน้เกือบหน่งปเต็มแล้ว ท่ผ่านมาเขา
ี
ึ
ี
ี
ี
ย้ายไปตามส�านักงานขายหนังสือพิมพ์เร่อยๆ แต่เพ่งเคยเจอส�านักงานขายท่อยู่แล้ว
ิ
ื
สบายใจขนาดนี้เป็นครั้งแรก
เห็นว่าสมัยหนุ่มๆ ผู้อ�านวยการโมริเคยท�างานกินเงินเดือนอยู่ในองค์กรขนาด
ใหญ่ จึงเขียนสวัสดิการหรือบทลงโทษต่างๆ ไว้อย่างชัดเจนและปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด
ี
่
ั
่
็
่
�
คอยดแลเอาใจใสการทางานของพวกพนกงานสงเปนอยางด ปญหาทจรตหรอขอผดพลาด
ื
ู
ิ
ุ
ิ
้
ต่างๆ ที่เคยเจอจนเป็นเรื่องปกติในส�านักงานขายก่อนๆ ถึงได้ไม่เคยเกิดขึ้นที่นี่เลย ไม่มี
การกลั่นแกล้งกันลับหลังด้วย
ยูริฮาระคิดว่าตัวเองท�าตัวปกติมาตลอด แต่ไม่รู้ท�าไมไม่ว่าไปท่ไหนก็กลายเป็น
ี
สนามอารมณ์ ไม่ก็โดนเหม็นขี้หน้าอยู่เรื่อย ถึงจะชินชา ไม่รู้สึกเจ็บปวดกับเรื่องเล็กน้อย
แต่เขาก็ดีใจที่ทักทายไปแล้วได้รับค�าตอบ เพราะเมื่อก่อนท�าไปก็โดนเมินสนิทประจ�า
“อรุณสวัสดิ์คร้าบ”
ี
ตอนท่ถาดของเคร่องพับใบปลิวโฆษณาว่างเกือบหมด ก็ปรากฏร่างของชายหนุ่ม
ื
ี
ผมทองเดินหาวหวอดเข้ามาในส�านักงานขาย อิชิมิยะอายุย่สิบเก้าป อ่อนกว่ายูริฮาระ
สี่ป เด็กที่สุดในส�านักงานขายแห่งนี้ เขาสังกัดอยู่ ‘คณะละครขนาดเล็ก’ ยูริฮาระเคยช่วย
ื
ั
ั
ั
ซ้อต๋วอยู่หลายคร้งเพราะถูกรบเร้า แต่ไม่เคยไปดู ‘การแสดง’ ของอิชิมิยะเลยสักคร้ง เพราะ
ไม่กล้าไปสถานที่ที่ไม่รู้จักคนเดียว
“ยูริ วันนี้ก็มาเป็นคนแรกอีกแล้วเหรอ?”
อิชิมิยะมองยูริฮาระที่ก�าลังบังคับเครื่องพับกระดาษอยู่แล้วเอ่ยทัก
“นายก็หัดมาให้เร็วกว่านี้บ้าง”
โมริตักเตือนเบาๆ อิชิมิยะตอบ “คร้าบ ขอโทษครับ” พอเป็นพิธีพลางเดินเข้าไป
หายูริฮาระ
13
