Page 27 - อ่านฟรี! ตื่นมาอีกทีก็รักคนนี้เข้าซะแล้ว! (เล่มเดียวจบ)
P. 27

KIRIE MAKOTO


          นั่นน่ะ ฉันก็รู้สึกว่าเป็นสิ่งที่อันตรายและควรเฝาระวังไว้หน่อยเหมือนกัน”
                “รู้หรอกนะว่านายเป็นห่วง แต่พูดแบบน้นไม่โหดร้ายไปหน่อยเหรอ เอาเถอะ ฉัน
                                             ั
          จะรีบเอาความทรงจ�ากลับคืนมา แล้วเดี๋ยวจะแสดงด้านที่เป็นผู้ใหญ่ให้นายดู”

                “อาซาฮิที่เป็นผู้ใหญ่เหรอ...ฉันว่าไม่เคยเห็นมาก่อนเลยแฮะ...”
                                                ั
                มายูมิหยอกกลับด้วยสีหน้าจริงจัง ทันใดน้นหมัดของอาซาฮิก็พุ่งพรวดเข้าหา
          อย่างไร้สัญญาณเตือน ส�าหรับอาซาฮิผู้สูญเสียความทรงจ�าท่ก�าลังย้มร่าเพราะสามารถ
                                                            ิ
                                                       ี
                                        ่
                                          ุ
                            ้
                           ้
                       ั
                            ั
                                     ็
                                   ิ
                                  ู
                                                       ั
                                                  ิ
                                                          ้
                                                                ่
                                                          ั
                                              ่
                                          ่
                                                ่
                                                  ่
                                                ี
                ี
           �
          ทาลายสหนาจรงจงลงไดนน มายมเปนแคหนมหลอทเพงพบกนครงแรก ทวาบรรยากาศ
                  ้
                     ิ
          เป็นกันเองแบบนี้ก็ยืนยันแล้วว่าตัวเองกับมายูมิเป็นเพื่อนที่สนิทกันจริงๆ
                “จะว่าไปแล้ว ตอนที่ความทรงจ�าฟื้นคืนมาเนี่ย ฉันจะนึกอะไรออกบ้างนะ”
                “ถ้าให้พูดจากประสบการณ์ของฉันละก็ ความทรงจ�าระหว่างท่เมาไม่เคยกลับ
                                                              ี
          คืนมาเลย”
                                         ั
                “โอ้โฮ อย่าพูดอะไรน่ากลัวอย่างน้นสิ! ถ้าความทรงจ�าของฉันไม่กลับมาละก็แย่
          แน่”
                “อ๊ะ...แบบนั้นก็แย่จริงๆ นั่นแหละ”
                มายูมิว่าพลางหัวเราะแห้งๆ เพราะทุกอย่างดูเป็นปกติมากเกินไปจึงเผลอลืม
                                                 ี
                                                     ื
          ไปว่าอาซาฮิก�าลังอยู่ในช่วงสูญเสียความทรงจ�า ท้งท่คุยเร่องการสูญเสียความทรงจ�า
                                               ั
          กันอยู่แท้ๆ
                     ี
                ขณะท่ท้งสองคุยกันเสียงเคาะประตูก็ดังข้น ยังเหลือเวลาอีกนิดหน่อยกว่าจะ
                      ั
                                               ึ
          เที่ยง แต่พยาบาลสาวเข็นรถอาหารเข้ามาแล้วแจ้งว่าผู้มาเยี่ยมสามารถน�าอาหารเข้ามา
                                      ื
          รับประทานพร้อมกันได้ มายูมิจึงลงไปซ้ออาหารกลางวันจากร้านสะดวกซ้อในโรงพยาบาล
                                                              ื
                  ื
          และเพราะซ้อ ‘ไก่ทอดร้านสะดวกซ้อ’ ของโปรดมาฝากด้วย อาซาฮิเลยบวกคะแนนความ
                                   ื
          ชอบให้มายูมิอีก 100 คะแนน
                “จริงสิ” มายูมิเอ่ยขึ้นหลังกินมื้อเที่ยงด้วยกันเสร็จแล้ว
                                         25
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32