Page 25 - อ่านฟรี! ตื่นมาอีกทีก็รักคนนี้เข้าซะแล้ว! (เล่มเดียวจบ)
P. 25
KIRIE MAKOTO
ื
ั
คงแค่รับทราบด้วยเสียงหัวเราะแล้ววางสายไปน่นแหละ จะให้ติดต่อไปเพ่อความบันเทิง
เล่นๆ มันก็ยังไงอยู่
พอลองใช้โทรศัพท์ไปสักพักก็เหมือนน้วจะเร่มจดจ�าการเคล่อนไหวต่างๆ ได้
ิ
ิ
ื
เหมือนการปันจักรยานหรือการว่ายน้า การเรียนรู้ทางร่างกายน้นไม่มีทางลืมได้ อาซาฮ ิ
ั
�
ื
ั
สัมผัสแล้วว่ามันเป็นเร่องจริง ถึงอย่างน้นก็เถอะ การท่อุปกรณ์เกินเอ้อมส�าหรับตัวเอง
ื
ี
้
่
สมัย ม.ต้น ถูกน�ามาใชในชีวิตประจ�าวันตอนนี้ได้เนี่ย การไหลของเวลาชางสุดยอดจริงๆ
ี
ี
ื
“เอ๊ะ ว่าแต่ร้านอะไรเหรอ เม่อก้นายพูดว่าท่ร้านใช่ไหม ฉันท�างานอะไรง้นเหรอ?”
ั
ที่ผ่านมาอาซาฮิคิดว่าท�างานเป็นพนักงานบริษัท แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่
จากความทรงจ�าเท่าท่มีอยู่ อาซาฮิไม่ได้วาดฝันทิศทางในอนาคตไว้อย่างชัดเจน
ี
ี
สมัยประถมเขาเคยอยากเป็นท้งนักกีฬาฟุตบอล ท้งคนขับรถไฟ แล้วก็เปล่ยนไปเร่อยๆ
ั
ั
ื
ี
เหตุผลมาจากตอนท่ท�าประตูได้ในคาบพละจนรู้สึกมีไฟกับเส้นทางกีฬาบ้าง ได้ลองขับ
่
ั
ี
ี
รถไฟจ�าลองตอนไปเท่ยวพิพิธภัณฑ์รถไฟแล้วรู้สึกสนุกบ้าง แต่นนก็เป็นเพยงความฝัน
ท่เกิดข้นจากประสบการณ์ช่วขณะ ไม่รู้เลยว่าตัวเองในโลกแห่งความจริง ณ ปัจจุบันน ้ ี
ี
ั
ึ
ท�ามาหากินอะไร
“อาซาฮิท�างานอยู่ร้านอาหารอิตาเลียนน่ะ”
“เอ อย่าบอกนะว่าเป็นพ่อครัว?”
“ใช่แล้วล่ะ เข้าปีที่สี่แล้วด้วย เอ่อ...นี่เป็นแอปที่เอาไว้ติดต่อกับทางร้าน”
ิ
ิ
มายูมิชะโงกเข้ามาดูหน้าจอโทรศัพท์จากด้านข้างแล้วจ้มน้วลงบนไอคอน ถึง
จะไม่ได้เข้ามาใกล้กว่าเดิม แต่ใบหน้าของมายูมิก็อยู่ใกล้ในระยะท่ผมหน้าสัมผัสโดน
ี
อาซาฮิจึงลืมตัวจ้องมอง ผู้ชายที่ดูเท่แม้แต่ในสายตาผู้ชายด้วยกัน ช่างน่าอิจฉาจริงๆ
“นี่ ฟังอยู่หรือเปล่า”
“อ๊ะ อื้อ ขอโทษครับ!”
อาซาฮิตอบรับอย่างแข็งขันพร้อมยืดหลังตรง บนหน้าจอมือถือปรากฏหน้าต่าง
23
