Page 26 - อ่านฟรี! ตื่นมาอีกทีก็รักคนนี้เข้าซะแล้ว! (เล่มเดียวจบ)
P. 26

่ ื           ี
                             ตนมาอีกทีก็รักคนน้เข้าซะแล้ว!

                    ี
                               ึ
          แอปพลิเคชันท่มายูมิกดเปดข้นมา ดูเหมือนเป็นกลุ่มสนทนา น่าจะต้องพิมพ์รายละเอียด
          เรื่องราวส่งไปในนี้
                                                                      �
                “ร้านทนายท�างานอย่ไม่ได้เป็นร้านทางการเท่าไร เพราะงนอธบายด้วยคาพด
                                                              ิ
                     ่
                     ี
                                                           ั
                                                           ้
                                                                        ู
                                ู
          ตามปกติเลยก็ได้ ไม่น่าจะเป็นอะไรหรอก ไม่ต้องใช้ภาษาทางการมาก เอาแค่สุภาพเหมือน
          เวลาคุยกับอาจารย์ก็พอแล้ว”
                                           ิ
                อาซาฮิรับค�าแนะน�าจากมายูมิแล้วเร่มพิมพ์...โดยจงใจปกปดว่าเป็นเพราะความ
                               ื
          ซุ่มซ่ามของตัวเอง...อธิบายเร่องท่ประสบอุบัติเหตุและสูญเสียความทรงจ�า พร้อมกับแจ้ง
                                  ี
          วันที่จะออกจากโรงพยาบาล
                        ี
                             ึ
                                 ื
                ข้อความท่ส่งไปข้นเคร่องหมายว่าอ่านแล้วทันทีแต่ยังไม่มีการตอบกลับ มายูม ิ
          ช่วยอธิบายความหมายของเครื่องหมายอ่านแล้วให้ฟังและเสริมว่าตอนนี้สิบเอ็ดโมงแล้ว
          ที่ร้านคงก�าลังยุ่ง
                             ี
                                         ื
                            ี
                                                             ้
                                                     ี
                  ั
                “งนเหรอ ตอนน้ท่ร้านคงเป็นช่วงม้อกลางวันเนอะ น่ กลางวันนมายมิจะกินอะไร?
                                                                ู
                  ้
                                                             ี
          ของฉันเดี๋ยวตอนเที่ยงพยาบาลก็เอามาให้แล้วล่ะ”
                                                                        ี
                                        ี
                         ั
                                                              ี
                “น่นสินะ...ง้นฉันไปหาอะไรกินท่ศูนย์อาหารของโรงพยาบาลน่แหละ แล้วเด๋ยว
                  ั
          กลับมาอีกได้ไหม”
                                                  ี
                “อ้อ มาเลยๆ กลับมาสอนนู่นน่ฉันที ก็ตอนน้ฉันเป็นแค่เด็ก ม.ต้น ปีสองเอง
                  ื
                                        ี
          นี่นา”
                แม้จะได้รับการรับรองจากหมอว่าการคิดวิเคราะห์และความสามารถทางภาษา
                     ี
          ยังอยู่ในระดับท่เหมาะสมตามอายุ อาซาฮิก็ยังสงสัยว่าความจริงแล้วระดับความคิดจะ
          ไม่ได้โตไปกว่าตอนมัธยมต้นเลย ว่ากันตามตรงเขาเป็นคนบ้าๆ บอๆ แถมพลังงาน
                                                                 ื
          ล้นเหลือ ดังน้นไม่ว่าอย่างไรก็ควรจะมีองค์ความรู้ท่สมกับเป็นผู้ใหญ่ไว้บ้าง เม่อถูกขอร้อง
                    ั
                                              ี
          ให้สอน มายูมิก็มองอาซาฮิด้วยสายตาเหมือนสงสารลูกสุนัข
                            ี
                “ออ อ้อ...การท่ภายนอกอาซาฮิยังเป็นปกติ แต่ภายในเป็นแค่เด็ก ม.ต้น ปีสอง
                     ื
                                         24
   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31