Page 22 - อ่านฟรี! ตื่นมาอีกทีก็รักคนนี้เข้าซะแล้ว! (เล่มเดียวจบ)
P. 22
่ ื ี
ตนมาอีกทีก็รักคนน้เข้าซะแล้ว!
“จริงเหรอ ไม่ไหวเลยนะตัวฉันวัยยี่สิบสี่ปีเนี่ย”
่
ื
ั
ระหว่างท่ทงคหัวเราะคิกคกกนอย่นนแม่ทลงไปซ้อของทร้านสะดวกซอก็กลบมา
้
ั
้
ี
ี
่
ื
้
ั
ั
ั
ู
่
ู
ี
ู
ั
้
ิ
้
ิ
ี
่
ทห้อง แม่มองทงสองคนก่อนจะพดพลางยมว่า สนทกนเหมอนเดมเลยนะ ขณะจดเกบ
็
ั
ั
ิ
ื
น�้าชาและกาแฟที่ซื้อมาเข้าตู้เย็น
ี
“น่ วันท่จะออกจากโรงพยาบาลแม่มาได้แค่ช่วงเช้านะ โอเคไหม? พอคิดว่าใน
ี
สมองแกยังเป็นแค่เด็ก ม.ต้น แม่ก็เป็นห่วงที่จะทิ้งไว้คนเดียว”
“แม่พูดซะเหมือนผมเป็นเด็กปัญญาอ่อนเลยแฮะ...”
ิ
มายูมิกับแม่ผุดย้มอบอุ่นโดยไม่คิดจะตบมุกของอาซาฮิ แถมยังไม่สนใจเสียงบ่น
ื
ั
ี
ว่าช่างเป็นแม่และเพ่อนท่โหดร้ายด้วย บทสนทนาจึงจบลงไปโดยปริยาย จากน้นแม่ก็พูด
ขึ้นว่า “เอาละ” แล้วคว้ากระเปาขึ้นสะพายบ่า
“เด๋ยวแม่กลับก่อนนะ อ้อ เกือบลืมไปแน่ะ แกน่ะ อย่าลืมโทรไปแจ้งท่ท�างานด้วย
ี
ี
ล่ะ ไม่ใช่เด็ก ม.ต้น แล้วนะ แม่ไม่โทรไปลางานให้หรอก”
“ที่ท�างานเหรอ...! นี่ผมท�างานด้วยเหรอเนี่ย”
“ต้องท�าอยู่แล้วสิ ส่วนรายละเอียดถามมายูมิคุงเอาแล้วกัน ถ้าเป็นเร่องแกตอนน ี ้
ื
เขารู้ละเอียดกว่าแม่เสียอีก... ถ้างั้นมายูมิคุง ขอโทษทีนะจ๊ะ ขอฝากอาซาฮิด้วยน้า”
“ครับ ไว้ใจได้เลยครับ”
มายูมิว่าพลางพยักหน้าหนักแน่นขณะมองส่งแม่ออกจากห้องไป ดูเหมือนว่า
วันอาทิตย์จะเป็นวันท�าความสะอาดบ้านและซักเสื้อผ้าแสนยุ่ง
“นี่ ที่บอกว่ามายูมิรู้เรื่องฉันตอนนี้ดีกว่าน่ะ หมายความว่ายังไงเหรอ?”
ั
็
ี
้
ู
ิ
“คงเพราะอาซาฮออกจากบ้านมาอย่คนเดยวตงสปีแล้ว แล้วนายกมาเจอฉน
่
ี
ั
บ่อยๆ ฉันเลยน่าจะรู้เรื่องชีวิตความเป็นอยู่ของนายมากกว่าคนที่บ้านอะไรท�านองนั้นมั้ง
นายไม่ค่อยกลับไปเยี่ยมบ้านเกิดซะด้วย”
“เอ? ...ที่นี่ไม่ใช่คาวาโกเอะ หรอกเหรอ?”
1
20