Page 22 - อ่านฟรี! ตื่นมาอีกทีก็รักคนนี้เข้าซะแล้ว! (เล่มเดียวจบ)
P. 22

่ ื           ี
                             ตนมาอีกทีก็รักคนน้เข้าซะแล้ว!

                “จริงเหรอ ไม่ไหวเลยนะตัวฉันวัยยี่สิบสี่ปีเนี่ย”
                                                         ่
                                                   ื
                        ั
                ระหว่างท่ทงคหัวเราะคิกคกกนอย่นนแม่ทลงไปซ้อของทร้านสะดวกซอก็กลบมา
                        ้
                                          ั
                                          ้
                                               ี
                       ี
                                               ่
                                                                  ื
                                                                  ้
                                     ั
                                   ั
                                                                      ั
                                         ู
                          ่
                          ู
                                                         ี
                                   ู
                     ั
                     ้
                                         ิ
                                         ้
                                                          ิ
           ี
           ่
          ทห้อง แม่มองทงสองคนก่อนจะพดพลางยมว่า สนทกนเหมอนเดมเลยนะ ขณะจดเกบ
                                                                        ็
                                                                     ั
                                                  ั
                                               ิ
                                                      ื
          น�้าชาและกาแฟที่ซื้อมาเข้าตู้เย็น
                  ี
                “น่ วันท่จะออกจากโรงพยาบาลแม่มาได้แค่ช่วงเช้านะ โอเคไหม? พอคิดว่าใน
                      ี
          สมองแกยังเป็นแค่เด็ก ม.ต้น แม่ก็เป็นห่วงที่จะทิ้งไว้คนเดียว”
                “แม่พูดซะเหมือนผมเป็นเด็กปัญญาอ่อนเลยแฮะ...”
                             ิ
                มายูมิกับแม่ผุดย้มอบอุ่นโดยไม่คิดจะตบมุกของอาซาฮิ แถมยังไม่สนใจเสียงบ่น
                        ื
                                                                   ั
                            ี
          ว่าช่างเป็นแม่และเพ่อนท่โหดร้ายด้วย บทสนทนาจึงจบลงไปโดยปริยาย จากน้นแม่ก็พูด
          ขึ้นว่า “เอาละ” แล้วคว้ากระเปาขึ้นสะพายบ่า
                “เด๋ยวแม่กลับก่อนนะ อ้อ เกือบลืมไปแน่ะ แกน่ะ อย่าลืมโทรไปแจ้งท่ท�างานด้วย
                                                                 ี
                   ี
          ล่ะ ไม่ใช่เด็ก ม.ต้น แล้วนะ แม่ไม่โทรไปลางานให้หรอก”
                “ที่ท�างานเหรอ...! นี่ผมท�างานด้วยเหรอเนี่ย”
                “ต้องท�าอยู่แล้วสิ ส่วนรายละเอียดถามมายูมิคุงเอาแล้วกัน ถ้าเป็นเร่องแกตอนน  ี ้
                                                                 ื
          เขารู้ละเอียดกว่าแม่เสียอีก... ถ้างั้นมายูมิคุง ขอโทษทีนะจ๊ะ ขอฝากอาซาฮิด้วยน้า”
                “ครับ ไว้ใจได้เลยครับ”
                มายูมิว่าพลางพยักหน้าหนักแน่นขณะมองส่งแม่ออกจากห้องไป ดูเหมือนว่า
          วันอาทิตย์จะเป็นวันท�าความสะอาดบ้านและซักเสื้อผ้าแสนยุ่ง
                “นี่ ที่บอกว่ามายูมิรู้เรื่องฉันตอนนี้ดีกว่าน่ะ หมายความว่ายังไงเหรอ?”
                                                                        ั
                                                                  ็
                                                ี
                                                   ้
                                            ู
                             ิ
                “คงเพราะอาซาฮออกจากบ้านมาอย่คนเดยวตงสปีแล้ว แล้วนายกมาเจอฉน
                                                     ่
                                                     ี
                                                   ั
          บ่อยๆ ฉันเลยน่าจะรู้เรื่องชีวิตความเป็นอยู่ของนายมากกว่าคนที่บ้านอะไรท�านองนั้นมั้ง
          นายไม่ค่อยกลับไปเยี่ยมบ้านเกิดซะด้วย”
                “เอ? ...ที่นี่ไม่ใช่คาวาโกเอะ หรอกเหรอ?”
                                    1
                                         20
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27