Page 21 - อ่านฟรี หนุ่มหมาป่าคือของหวานของท่านประธาน
P. 21
KONAKA DAIZU
เข้าเรียนที่สถาบันด้านอาหารในเขตชุมชนมนุษย์
ื
ึ
ี
ื
เพราะอาศัยอยู่ในเขตชุมชนท่มีแต่มนุษย์คร่งสัตว์กินเน้อมาตลอด เขาจึงต่นเต้น
ที่จะได้เห็นโลกภายนอก
สถาบันด้านอาหารน้นต้งอยู่ในเมืองใหญ่ มีท้งมนุษย์คร่งสัตว์กินเน้อ มนุษย์คร่ง ึ
ั
ั
ื
ึ
ั
ึ
สัตว์กินพืช และแน่นอนว่ามีมนุษย์ธรรมดาอยู่ด้วย ในบรรดามนุษย์คร่งสัตว์เองก็มีหลาย
คนท่จากเขตชุมชนบ้านเกิดเข้ามาในเมืองใหญ่เพราะอยากเห็นโลกภายนอกเหมือนคุโร
ี
ดังนั้นจึงค่อนข้างสามัคคีและเป็นมิตรกันโดยไม่มีเรื่องเผ่าพันธุ์มาคั่นกลาง
ื
เม่อจบการศึกษาจากสถาบันด้านอาหารเขาเข้าท�างานในร้านอาหารแห่งหน่ง
ึ
่
้
้
ใกลๆ สถาบัน แตนอกจากคุโรแลว พนักงานคนอื่นๆ ในรานลวนเปนมนุษยธรรมดากัน
้
์
้
็
หมด
ี
ื
ลูกค้าก็เป็นมนุษย์ธรรมดาซะเยอะ ถ้าไม่นับหูกับหางท่เป็นเร่องแปลก คุโรคิด
ว่าคงไม่ค่อยมีใครสนใจเรื่องเผ่าพันธุ์ของเขานักหรอก
คงเพราะมนุษย์เป็นประชากรกลุ่มใหญ่ในสังคมอยู่แล้ว พวกเขาจึงไม่ค่อยสนใจ
ึ
ื
ื
ึ
คนท่มีเช้อสายมนุษย์คร่งสัตว์ ไม่ว่าจะเป็นคร่งสัตว์กินเน้อหรือกินพืชเลยถูกมองเป็นกลุ่ม
ี
ก้อนเดียวกันไปโดยปริยาย
์
ดังนั้นถึงจะมีคนคิดวาเปนเรื่องแปลกที่มีมนุษยครึ่งสัตวมาท�างานที่ราน แตก็ไม ่
่
้
่
์
็
ค่อยมีใครกลัวเขาที่เป็นมนุษย์ครึ่งสัตว์กินเนื้อสักเท่าไร
ี
ี
ไม่ใช่ว่าไม่มีคนกลัวอยู่เลยหรอก แต่เหล่ารุ่นพ่และเพ่อนร่วมงานท่เป็นมนุษย์
ื
ทุกๆ คนคอยบอกกับเขาว่า “นายไม่ใช่คนไม่ดีสักหน่อย อย่าคิดมากเลย” คุโรจึงไม่ได้คิด
เรื่องมนุษย์ครึ่งสัตว์กินพืชอย่างจริงจังขนาดนั้นมาก่อน
“ฉันคงจะคิดอะไรตื้นๆ เกินไปสินะ”
เขาเคยคิดว่า ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ธรรมดา มนุษย์คร่งสัตว์กินเน้อ หรือมนุษย์คร่ง ึ
ื
ึ
สัตว์กินพืชก็น่าจะมีความเข้าใจด้านอาหารร่วมกัน ถ้าได้กินอาหารอร่อยๆ ทุกคนก็คงม ี
17
