Page 47 - อ่านฟรี รักนี้ไม่ใช่พรหมลิขิตหรอกนะ
P. 47
MICHI ICHIHO
แล้วล่ะ”
“โอ้ อย่างนั้นเองเหรอครับ”
ถึงจะบอกว่านิเระเป็นรุ่นน้องของประธาน แต่อายุเขากดูห่างกนเกินกว่าจะทัน
็
ั
เจอกันในมหาวิทยาลัย บางทีความเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องที่ว่าคงได้มาจากการที่ทั้งคู่ท�าวิจัยใน
ิ
หัวข้อเดียวกันกระมัง ถ้าเป็นอย่างน้นจริง ซุมิก็เร่มจะเข้าใจในความเป็นกันเองระหว่าง
ั
ประธานกับนิเระขึ้นมาบ้างแล้ว
“ที่ฉันรู้ก็มีอยู่แค่นั้นแหละ ท�างานอยู่คนละชั้นกันด้วย แต่นายไปกินมื้อเที่ยงกับ
เขามาไม่ใช่เหรอ? น่าจะสนิทกับเขามากกว่าฉันอีกนี่นา ท�าไมนายไม่ลองถามเองดูล่ะ?”
“อา...นั่นสินะครับ”
ึ
จริงด้วย ท้งคู่ถูกระบบจับคู่กันแล้วนิเระจึงสามารถดูข้อมูลส่วนหน่งของซุมิได้
ั
ดังนั้นการที่ซุมิจะเข้าไปดูข้อมูลในหน้าประวัติของนิเระก็ย่อมท�าได้เหมือนกัน
ึ
ขณะท่อยู่บนรถไฟระหว่างทางกลับบ้าน ซุมิเปดแอปพลิเคชัน ‘สเตรนจ์เลิฟ’ ข้น
ี
ื
ั
ี
มาและสังเกตเห็นว่ามีสัญลักษณ์รูปหัวใจท่ไม่เคยเห็นจนกระท่งเม่อสองวันก่อนปรากฏ
ต่อท้ายช่อของเขา มันเป็นสัญลักษณ์ท่บอกว่าผู้ใช้รายน้นๆ ได้รับการจับคู่แล้ว ถ้ากด
ั
ื
ี
เข้าไปท่สัญลักษณ์ซุมิจะสามารถเข้าถึงหน้าโซเชียลมีเดียท่เป็นสาธารณะของนิเระ รวมถึง
ี
ี
ี
สามารถส่งข้อความพูดคุยกันได้ด้วย ท่ข้างๆ สัญลักษณ์รูปหัวใจยังมีสัญลักษณ์รูปหนังสือ
ื
ึ
ี
อยู่อีกหน่งอัน ซ่งเม่อกดเข้าไปแล้วจะสามารถรับค�าแนะน�าจาก AI เก่ยวกับเร่องต่างๆ
ึ
ื
เช่นแผนการเดตหรือข้าวกล่องในอุดมคติท่เหมาะสมกับท้งสองคนได้ด้วย ทีน้เอายังไงด ี
ี
ั
ี
่
ื
ื
ึ
ู
่
้
ั
ิ
ั
็
ละเรา ซมลงเลเลกนอย นวโปงของเขาหยดชะงกอยหางจากหนาจอมอถอราวสองถงสาม
่
ุ
ิ
้
ุ
้
มิลลิเมตร
วันรุ่งข้นนิเระก็มาหาซุมิในเวลาเดิม เพียงแต่วันน้เขาสวมเส้อยืดแขนยาวกับ
ี
ื
ึ
กางเกงยีนไม่ใช่ชุดสูทเต็มยศ สร้างความประทับใจในรูปแบบใหม่ให้ซุมิอีกแล้ว
“วันนี้ก็อากาศดีเนอะ”
“ฟาครึ้มจะตายครับ”
“ฉันชอบนี่นา”
“ผมชอบฟาโปร่งๆ ที่ไม่มีเมฆเลยสักก้อนมากกว่าครับ”
45
