Page 48 - อ่านฟรี รักนี้ไม่ใช่พรหมลิขิตหรอกนะ
P. 48
รักน้ไม่ใชพรหมลิขิตหรอกนะ
่
ี
“เหรอ? ไม่รู้สึกว่าฟาใสสีครามนั่นมันน่ากลัวบ้างเหรอ?”
“ท�าไมล่ะครับ?”
“เพราะสวยงามเกินไปจนดูเหมือนของปลอมยังไงล่ะ”
นิเระตอบ
“เวลาท่ท้องฟาใส ฉันรู้สึกเหมือนจะมองเห็นภาพพ้นหลังสีด�าสนิทโผล่มาจาก
ื
ี
เบื้องหลังสีฟาครามนั่น เพราะงั้นเวลาที่มีเมฆเยอะๆ ถึงรู้สึกว่ามันเป็นของจริงมากกว่า”
ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร แต่ก็สมกับเป็นความคิดของคุณคาโดวากิดีนะครับ ซุมิคิด
้
็
้
“คุณคาโดวากิเปนคนที่ใหความรูสึกเหมือนทองฟาครึ้มๆ จริงๆ นั่นแหละครับ”
้
“อย่างนั้นเหรอ”
ี
ื
ั
หลังจากท่ท้งคู่แวะซ้อกาแฟร้านเดียวกับเม่อวานแล้วมาน่งปกหลักบนม้าน่ง ั
ั
ื
เรียบร้อย วันนี้เป็นฝายซุมิที่หยิบข้าวกล่องพร้อมกับตะเกียบแบบหักครึ่งสองชุดออกมา
จากถุงกระดาษ
“ว้าว...นายท�าข้าวกล่องมาจริงๆ ด้วยเหรอ เคยมีใครบอกไหมว่านายเป็นพวก
ไม่ทันมุกหรือเรื่องล้อเล่นน่ะ?”
“เอ...”
ไอ้เจ้าหมอนี่
“เดี๋ยวๆ ฉันล้อเล่น เมื่อกี้แค่แซวนายเล่นเฉยๆ อย่าโกรธเลยนะ”
“อาจเป็นแค่ข้าวกล่องที่ท�าจากของในร้านสะดวกซื้อนะครับ!”
“ครับๆ”
นิเระก้มหน้าก้มตาเปดฝากล่องโดยไม่เถียงต่อ เม่อได้เห็นอาหารท่อยู่ภายในแล้ว
ี
ื
เขาก็หันหน้าไปหาซุมิและจ้องเงียบๆ
“อะไรครับ...คอมเมนต์อะไรสักหน่อยสิครับ”
“เปล่า มันแค่เหนือความคาดหมายจนฉันตกใจน่ะ”
้
้
่
“ก็เมื่อวานคุณเลนเตรียมขาวกลองมาใหขนาดนั้น ผมก็ตองพยายามเหมือนกัน
้
่
สิครับ!”
เน้อหมูผัดขิงปกคลุมอยู่บนข้าวสวย โดยมีเคร่องเคียงเป็นไข่ม้วนห่อปูอัด สลัด
ื
ื
มันฝรั่งใส่แอนโชวี กุ้งตัวเล็กทอดกรอบ และบรอกโคลีผัดงา
46
