Page 46 - อ่านฟรี รักนี้ไม่ใช่พรหมลิขิตหรอกนะ
P. 46
รักน้ไม่ใชพรหมลิขิตหรอกนะ
ี
่
ไว้ว่า “เจอกันพรุ่งนี้” พร้อมกับโบกมือให้ซุมิน้อยๆ
“พรุ่งนี้ตามิคาเงะจังท�าข้าวกล่องนะ”
“เอ อะ ครับ”
ั
ั
พอได้ยินนิเระพูดเหมือนเป็นเร่องธรรมดาท่ใครๆ ก็ต้องสลับท�าข้าวกล่องท้งน้น
ื
ี
ซุมิก็ได้แต่พยักหน้าหงึกๆ ถึงจะมานึกได้ทีหลังว่า พลาดซะแล้วสิตัวฉัน ก็สายไปแล้ว
ี
และแม้ว่าซุมิจะพยายามหยุดนิสัยว่านอนสอนง่ายแล้ว สุดท้ายเขาก็ยังเป็นผู้ชายท่สอด
่
่
้
่
่
้
้
โนตเตือนความจ�าไวที่ซอกประตูหองอยางไมขัดขืนอยูดี ถึงซุมิจะรูตัววาก�าลังท�าทุกอยาง
่
้
ตามท่นิเระบอก แต่น่นก็ไม่ได้ท�าให้โมโหอะไร แน่นอนว่าเขากังวลเหมือนกันว่าหากต้อง
ั
ี
�
ี
ี
ื
เล่นตามน้าและคบหากับนิเระต่อไปเร่อยๆ แบบน้คงล�าบาก เร่องท่นิเระจะตกหลุมรักซุม ิ
ื
ั
อย่างจริงจังน้น แม้แต่ตัวเขาเองยังนึกภาพไม่ออก จะพูดก็พูดเถอะ นิเระดูไม่ใช่คนประเภท
ที่จะทุ่มเทให้ความรักขนาดนั้นเลย
ี
ี
เม่อซุมิกลับไปท่โตะท�างานของตัวเอง เขากระซิบถามรุ่นพ่ท่น่งอยู่โตะข้างๆ ว่า
ั
ื
ี
“คุณคาโดวากิเป็นคนยังไงเหรอครับ?”
“เป็นคนยังไงเหรอ เป็นคนแปลกน่ะสิ แล้วก็เป็นคนท่ชอบท�าอะไรตามอ�าเภอใจ
ี
ตัวเอง นายเข้าใจไหม?”
“เอ่อ ผมไม่ได้หมายถึงข้อมูลกว้างๆ แบบนั้นครับ”
“แล้วอยากรู้อะไรล่ะ?”
พอโดนถามกลับมาอย่างน้นแล้ว ซุมิก็รู้สึกว่ายากเหลือเกินท่จะบอกอย่างเป็น
ี
ั
รูปธรรม
“...อย่างเช่น อายุมั้งครับ?”
ื
“เขาอ่อนกว่าฉันสองป...ก็อายุย่สิบเก้าป แต่วันเกิดเขาเม่อไรฉันไม่รู้หรอกนะ
ี
่
ั
ิ
ิ
ั
ั
ั
่
้
็
ี
่
่
่
สวนปทเข้าท�างานกไมแนใจวาเมอไร เพราะมาปวนเปยนทบรษทตงแตสมยมหาวทยาลย
่
ี
่
ื
่
แล้ว กลายเป็นพนักงานประจ�าเต็มตัวไปตั้งแต่ตอนไหนฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน”
“เป็นคนเก่งจริงๆ ด้วยสินะครับ”
ี
“ใช่ เขาเป็นคนเก่ง แต่เขาเป็นรุ่นน้องของท่านประธานนะ คนท่สร้างปญญา
ประดิษฐ์ท่เป็นระบบพ้นฐานของ ‘สเตรนจ์เลิฟ’ คือคุณพ่อของท่านประธาน แล้วท่าน
ี
ื
ประธานก็มารับช่วงต่อ ก่อตั้งบริษัทนี้ขึ้นมา รู้ตัวอีกทีทุกคนก็รับรู้การมีอยู่ของคาโดวากิ
44
