Page 42 - อ่านฟรี รักนี้ไม่ใช่พรหมลิขิตหรอกนะ
P. 42
รักน้ไม่ใชพรหมลิขิตหรอกนะ
ี
่
ิ
“เอ...ง้นท่หอมก็คงมาจากกล่นประจ�าตัวละม้งครับ? เหมอนกลนท่ลอยปะทะ
ั
ี
่
ื
ิ
ั
ี
หน้าเราเวลาที่เข้าไปในโถงทางเข้าบ้านแต่ละหลัง อะไรท�านองนั้น?”
ี
ิ
ิ
“พูดรวมๆ ก็คือ ‘กล่นของฉัน’ สินะ นายเคยได้ยินไหมว่าการท่อีกฝายชอบกล่น
ตัวของเรา แปลว่าเกิดการดึงดูดในระดับพันธุกรรมเลยนะ?”
“ที่ผมว่าคุณตัวหอมก็เพราะสภาพคุณเมื่อวานมันแย่มากเลยต่างหากล่ะครับ!”
“เอ อย่างนั้นเหรอ”
“ถ้างั้นคุณคาโดวากิชอบกลิ่นของผมหรือเปล่าล่ะครับ?”
“อืม ขอเสียมารยาทหน่อยนะ”
จู่ๆ นิเระก็เอียงคอเข้ามาใกล้แล้วยื่นจมูกมาดมที่ต้นคอของซุมิ
“เหวอ!”
ซุมิหนีไปจนเกือบสุดม้านั่งด้วยความเร็วสูงทั้งๆ ที่ยังกอดแซนด์วิชเอาไว้บนตัก
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นส�าคัญ
“จะ จู่ๆ ท�าอะไรของคุณน่ะครับ!”
“ก็มิคาเงะจังถามนี่นา”
“ไม่เห็นต้องเข้ามาใกล้ขนาดนั้นก็ได้นี่ครับ!”
“ไม่รู้เหมือนกันแฮะ นายไม่มีกลิ่นตัวเลย”
นิเระตอบค�าถามของซุมิแล้วพูดต่อไปว่า “เรื่อง AI น่ะนะ” พลางจิบกาแฟอย่าง
ไม่ทุกข์ร้อนอะไร
“ตอนท่ลงทะเบียนมีค�าถามให้ตอบเยอะแยะเลยใช่ไหมล่ะ? แต่ AI เก็บข้อมูลได้
ี
มากกว่าท่ผู้สมัครกรอกค�าตอบเอาไว้นะ ถ้าพยายามเขียนค�าตอบให้ตัวเองดูดี AI ก็จะ
ี
�
ี
ี
สังเกตเห็นความไม่ชัดเจนและความขัดแย้งได้ในทันท รวมถึงคาโกหกท่เจ้าตัวคิดไปเอง
ว่ามันจริงด้วย”
“หมายความว่ายังไงเหรอครับ?”
“นายเคยท�าแบบทดสอบทางจิตวิทยาหรือเปล่า? เช่นแบบทดสอบท่ถามว่า หาก
ี
ั
คุณอยู่บนเรือท่มีท้งวัว แมว รวมถึงสัตว์อีกหลายชนิดและจ�าเป็นต้องท้งสัตว์ลงจากเรือ
ี
ิ
ิ
คุณจะเลือกท้งสัตว์ชนิดไหนลงจากเรือก่อน หรือ คุณคิดว่าถ้าท�าได้ คุณจะจัดต�าแหน่งให้
ใครอยู่ตรงไหนของห้องอะพาร์ตเมนต์ของคุณ อะไรท�านองนี้”
40
