Page 38 - อ่านฟรี! TSUNAIDE～YES KA NO KA HANBUNKA BANGAIHEN 4～
P. 38
MICHI ICHIHO
เงียบสงบ เคร่งขรึม หนักหน่วง แต่ไม่ทรมานใจ องค์ประกอบท่เข้าใจเก็บเฉพาะส่วนดีไว้
ี
นั้นท�าให้ซาคาเอะนึกชื่นชมว่าท�าได้ดีจริงๆ ค�าบรรยายและเสียงพากย์อยู่ในระดับมีน้อย
ที่สุดเท่าที่จะท�าได้ ส่วนภาพบ้านเมืองต่างแดนและบรรยากาศยามเย็นซึ่งยากจะเรียกได้
้
�
ิ
่
็
่
ั
ั
้
วาจาเป็นกสอดแทรกเข้ามาอยางน่าประทบใจ หากเนนภาพเหล่านนมากเกนไป ผชมอาจ
ู
้
ี
บ่นว่าก็แค่ใส่มาสนองความพอใจของตัวเอง ไปท�าหนังอินด้ดีกว่าไหม แต่งานช้นน้กะระยะ
ิ
ี
่
็
่
ั
้
ตรงจดนนไดอยางเหมาะเจาะ ถงจะเปนหวขอซเรยสกไมไดยดเยยดใหผชม ‘ตดสนถกผด’
้
็
ั
ึ
ี
ี
ี
ุ
้
ั
้
ั
ิ
้
ู
้
ิ
ู
ี
ิ
ั
หรือกระตุ้นให้ ‘คิดทบทวน’ งานช้นท่เสนอประเด็นเก่ยวกับความเป็นความตายน้นมัก
ี
วางตัวสูงส่ง ชอบส่งสอนว่า ‘เอ้า ไม่ใช่เร่องไกลตัวนะ ดูน่แล้วต้งใจเรียนรู้ให้ดีล่ะ’ ทว่า
ั
ื
ี
ั
ิ
ี
ี
ขนาดดูด้วยสายตาของคนนิสัยบิดเบ้ยวอย่างซาคาเอะแล้ว งานช้นน้ก็ยังไม่มีส่วนไหน
ระคายประสาทแม้แต่น้อย
ี
ื
โดยพ้นฐานแล้วรายการน้ไม่มีพิธีกร มีเพียงโปรดิวเซอร์อย่างมิโยชิโผล่หน้า
ั
มาเองอยู่เนืองๆ มีท้งภาพใบหน้าด้านข้างขณะโดยสารรถไฟไปพบเป้าหมายเอย ภาพ
ิ
ั
สีหน้าสงบน่งขณะต้งใจฟังการสัมภาษณ์เอย ยามอยู่ต่อหน้ากล้องเจ้าตัวจะคอยระงับ
ั
อารมณ์ความรู้สึกจนดูเงอะงะ ทว่าน่นกลับขับเน้นให้รู้สึกถึงอารมณ์ย่งข้น มิโยชิไม่ค่อย
ึ
ิ
พูดอะไรนัก อย่างมากก็แค่พึมพ�าว่า “จะเป็นไงต่อนะ” หรือ “ยากเนอะ” เป็นบางจุด แต่
ถ้อยค�าอันแสนธรรมดาน่าเบ่อน้นก็ส่งผลได้เหมือนกัน แม้ไม่ได้พูดสรุปให้สวยงามหรือ
ื
ั
ิ
ื
ิ
ั
ู
พดอะไรเลศเลอ การทมโยชปรากฏกายตรงจดทผ้ชมน่าจะนกสงสยหรอข้องใจกช่วยให้
ู
่
็
ี
ี
ึ
ิ
่
ุ
ั
สายตาของท้งสองฝั่งอยู่ในระดับเดียวกัน บ่งบอกว่าผู้ผลิตก็เป็นคนเหมือนกัน เผลอๆ
์
ผ้ชมอาจเห็นภาพลวงตาว่าตนเป็นคนถายทาเองเลยก็ได้ สาเหตทใชกลองแฮนด์เฮลดถ่าย
่
ี
ุ
่
�
้
้
ู
ซะเยอะก็คงเป็นเพราะเล็งจุดนั้นไว้ ส่วนการที่โปรดิวเซอร์ออกกล้องด้วยตัวเองนั้น ถึงจะ
6 การตายอย่างมีศักด์ศรี หมายถึงการท่ผู้ปวยโรคร้ายแรงปฏิเสธการรักษา ในบางประเทศหมายรวมถึงการ
ี
ิ
การุณยฆาตด้วย
35
