Page 41 - อ่านฟรี! TSUNAIDE～YES KA NO KA HANBUNKA BANGAIHEN 4～
P. 41
่ ื
เชอมใจถึงกัน
จมลงในแขนผ่ายผอม จากนั้นขอบสีด�าก็เลื่อนจากด้านบนและล่างหน้าจอเข้าประกบกัน
ี
ึ
ั
จนมืดเหมือนหลับตาลง ตัวเลขวันท่สีขาวลอยข้นมา วันตายของเด็กหนุ่มน่นเอง ภาพ
สว่างขึ้นอีกครั้งในคัตต่อมา มิโยชิยืนนิ่งหน้าป้ายหลุมศพที่มีตัวอักษรจารึกอยู่
ิ
...ผมพกธูปมาจากญ่ปุนด้วย แต่... ถ้าไม่รู้จักกล่นน้มาก่อนเขาจะตกใจไหมว่า
ี
ี
จุดอะไร? อืม แต่ว่าคนที่จะคิดไปต่างๆ นานาอย่างนี้คงมีแต่คนที่ยังอยู่สินะ
กล้องจับภาพสุสานอันกว้างขวาง เครดิตปดท้ายรายการลอยข้นซ้อนทับกับป้าย
ึ
ี
หลุมศพขนาดเท่าๆ กันท่ต้งเรียงราย สุดท้ายแล้วมิโยชิได้จุดธูปหรือไม่น้นไม่ปรากฏชัดเจน
ั
ั
ดวงอาทิตย์ยามเย็นที่คล้อยลงดินอยู่ไกลลิบกลายเป็นลูกไฟดวงเล็ก ริ้วเมฆบางทอดยาว
ดูราวกับควันธูป
“อา น่าสนใจจริงๆ”
ชิตาระบิดขี้เกียจสุดแขนบนโซฟา
“วันนี้คุยกับท่านโอคุสนุกไหม?”
“นายนั่นแหละเป็นไง”
“อืม ว่ากันตามตรงก็อึ้งที่โดนมัดมือชกอยู่หรอก แต่ฉันกับมิโยชิก็มีเรื่องที่อยาก
คุยกันเป็นภูเขา สุดท้ายก็รู้สึกขอบคุณนะ”
“คนอย่างนายก็มีเพื่อนปกติธรรมดาเหมือนกันแฮะ”
ซาคาเอะเอ่ยความเห็นตามตรง “ก็นิดหน่อย” ชิตาระตอบ
“ขืนไม่มีก็เหงาแย่สิ?”
เพราะโพล่งค�าพูดพรรค์นั้นได้หน้าตาเฉยนั่นแหละ นายมันถึงไว้ใจไม่ได้
“ฉันเคยท�างานกับหมอน่นสมัยรับผิดชอบกรมต�ารวจนครบาล มีคร้งหน่งเคย
ั
ั
ึ
ื
ิ
ห้วเคร่องเกมชวนคิดถึงอย่างซูเปอร์แฟมิคอมไปท้งไว้ท่สมาคมนักข่าวแล้วติดดราก้อน
ี
ิ
ี
ื
ั
ั
ี
เควสต์ 3 กันงอมแงม เคร่องเกมน่นยังใช้กันอยู่ไหมนะ ตอนท่ซาคาเอะประจ�าท่น่นมันยัง
7
อยู่รึเปล่า?”
38
