Page 40 - อ่านฟรี! TSUNAIDE~YES KA NO KA HANBUNKA BANGAIHEN 4~
P. 40

MICHI ICHIHO


          ใส่สมองอันสดชื่นนั้นเอง เสียงไขกุญแจเปดประตูหน้าห้องก็ดังขึ้น
                “กลับมาแล้ว”

                “นี่บ้านฉัน”

                ชิตาระไม่หือไม่อือ เดินตรงเข้ามาท่ครัว เอ่ยปากว่า “ขอนะ” ก่อนจะหยิบน้าเปล่า
                                                                     �
                                         ี
          จากตู้เย็นเทใส่แก้วสองใบ
                “เอ้า ส่วนของซาคาเอะ”

                “ไม่เอา ไม่ต้องการ”
                “ยังจะดื่มเหล้าอีกเหรอ? พอได้แล้ว”

                เร่องพรรค์น้นฉันตัดสินใจเองได้ ซาคาเอะไม่รับแก้วท่ย่นมา แต่หันไปคว้ากระปอง
                                                       ื
                  ื
                         ั
                                                      ี
          เบียร์ขึ้นมาดึงฝาเปดแล้วกรอกใส่ปากเดี๋ยวนั้น
                “จนได้สิน่า”
                                      ี
                                                   ั
                ชิตาระยักไหล่ใส่การกระท�าท่จงใจอวดให้ดู คร้นวางแก้วส่วนของซาคาเอะบน
                                                    ู
                        ิ
                                              ั
          เคาน์เตอร์แล้วถึงเพ่งสังเกตเห็นหน้าจอทีวีในห้องน่งเล่น “ด ‘มายด็อกคิวเมนต์’ อยู่เหรอ?”
          อีกฝายถามพลางหย่อนก้นลงบนโซฟา
                “ฉันชอบตอนนี้ ท�าได้ดีเชียวล่ะ ถึงจะดีทุกตอนอยู่แล้วก็เถอะ”
                ว่าแล้วก็กดปุมเล่นตามใจชอบ ซาคาเอะจึงพลอยกลับมาที่โซฟาด้วย

                “เคยดูแล้วไม่ใช่เรอะ”
                “ดูสองรอบจะเป็นไรไป”

                                                  ี
                หน้าจอฉายภาพเด็กหนุ่มผู้ปวยด้วยโรคร้ายท่การแพทย์ปัจจุบันรักษาไม่หาย
          เขาเลือกความตายมากกว่าความเจ็บปวดทรมานและก�าลังใช้ชีวิตในคืนสุดท้าย ครอบครัว
          และเพ่อนฝูงท่มารวมตัวกันท่สถานพยาบาลพูดคุยสัพเพเหระอย่างสงบ ต่างคนต่างเล่า
              ื
                    ี
                               ี
          ความทรงจ�าดีๆ ให้กันและกันฟัง วิธีตายคือให้ยาทางเส้นเลือด ภายในห้องบรรเลงเพลง
                                ี
                                                 ั
          โปรดของเด็กหนุ่ม “เป็นชีวิตท่ดีแล้วล่ะ ลาก่อน” เขาส่งลา ภาพซูมเข้าไปยังเข็มฉีดยาท ่ ี
                                         37
   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45