Page 35 - อ่านฟรี! TSUNAIDE~YES KA NO KA HANBUNKA BANGAIHEN 4~
P. 35

่ ื
                                    เชอมใจถึงกัน

                ก็ที่นี่เป็นรายการของนายนี่นา
                                                 ื
                                                   ี
                                                                     ึ
                เขาต้องเรียนรู้วิธีต่อลมหายใจให้ยาวนานเพ่อท่จะแหวกว่ายไปให้ไกลข้น การ
          ผลิตคอนเทนต์ทุกวันอย่างน้จะให้อัดยากระตุ้นกันทุกวันก็คงไม่ได้ ขืนท�าฟลอร์เหมือน
                               ี
          วันแรกมาเร่อยๆ สักวันคงได้เกิดอุบัติเหตุ หรือไม่ก็ท�าเอารอบข้างหมดสภาพไปเสียก่อน
                  ื
                                              ื
                                     �
          ซาคาเอะเป็นประเภทรู้จักแต่วิธีพุ้ยน้าสุดแรงเพ่อประคองตนไม่ให้จมหาย แต่วิธีการ
              ั
          แบบน้นมันใช้ไม่ได้ เขาควรเป็นฝายปรับเปล่ยนสไตล์ให้เข้ากับรายการข่าว แทนท่จะจู้จ ้ ี
                                          ี
                                                                      ี
          กับคุณภาพก็เปลี่ยนมายึดถือ ‘การท�าให้ทันเวลา’ เป็นหลัก ตัดปัจจัยเสี่ยงทิ้งไปเท่าที่จะ
                                                                ื
                                                 ่
                                                 ี
                                 �
                                    ็
                                             ี
                                                   ี
                                               ้
                                               ั
                                      ุ
                                                                ่
                                          ้
                                       ่
           �
             ้
                                                           ้
          ทาได และทาใหการออกอากาศสาเรจลลวงดวยด ทงทเตรยมใจมาดนรนเพอการนนแทๆ
                                                           ิ
                                                                        ้
                                                                     ั
                  �
                     ้
                                                                     ้
          แต่พอเอาเข้าจริง สุดท้ายเขากลับหาวิธีดิ้นรนที่ว่านั่นไม่เจอ
                “ความผิดพลาดงั้นเหรอ...”
                มุตสึโตะสูดอากาศเข้ากระพุ้งแก้มแล้วย้ายมันไปทางซ้ายทีขวาทีก่อนจะกอดอก
                                                        ี
          ไม่รู้ว่าชิตาระเล่าให้อีกฝายฟังมากน้อยเพียงใด ท้งเร่องท่มาท่ไปท่ท�าให้ซาคาเอะโดน
                                               ั
                                                 ื
                                                     ี
                                                           ี
          เฉดหัวออกจากฝายผลิต และเรื่องที่รายการจ�าต้องสิ้นสุดลง
                                                               ่
                “ฉันท�างานอิสระสบายๆ มานานจนลืมความอึดอัดเวลาท�างานทามกลางคนอื่น
                      ั
          ไปแล้ว แต่ว่า น่นสินะ สมัยยังเด็กต่อให้ว่งพุ่งพรวดตามใจชอบไปบ้างก็ยังมีคนเข้าใจ
                                         ิ
                                                         ี
          อยู่สักคนสองคน ย่งถ้ามีคนคอยช่วยเร่องส�าคัญๆ ปัญหาก็ย่งคล่คลายง่ายเกินคาด แต่
                        ิ
                                      ื
                                                      ิ
          พอมีลูกน้องขึ้นมา คราวนี้ตัวเองต้องกลายเป็นคนคอยตามช่วยซะเองนี่เนอะ”
                          ึ
                     ็
                พูดเสรจมุตสโตะก็พยกหน้าหงกหงกเหมือนยอมรับค�าพูดของตวเองก่อนบอก
                                ั
                                          ั
                                                               ั
                                       ึ
          ว่า “สกิลของโซมะดันไม่สมดุลซะด้วยสิ” พลางหัวเราะแห้งๆ
                                    �
                          ิ
                “พลังในการว่งอย่างบ้าระห่า สร้างของดีๆ ข้นมาน่ะ นายเป็นเลิศกว่าใครเลย
                                                 ึ
                                                      ึ
          แท้ๆ แต่เร่องง่ายๆ อย่างปรับตัวให้กลมกลืนกับกลุ่มคน พ่งพาคนอ่น หรือฝากฝังงาน
                  ื
                                                            ื
          ให้ท�า นายกลับท�าไม่ได้”
                “หนวกหู”
                                         32
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40