Page 36 - อ่านฟรี SUZUMIYA HARUHI เล่ม 12 ตอน เซนส์สังหรณ์ของสึซึมิยะ ฮารุฮิ
P. 36

SUZUMIYA HARUHI ตอน เซนส์สังหรณ์ของสึซึมิยะ ฮารุฮิ


                                     ี
                สมาชิกชุมนุมวิจัยเร่องล้ลับท่เรียนอยู่ห้องเดียวกันส่ายหน้าอย่างโอเวอร์เกินเหต ุ
                               ื
                                  ี
                “ฉันยังไม่เคยเข้าร่วมก็จริง แต่ชุมนุมวิจัยเรื่องลี้ลับจะมีออกค่ายตอนฤดูร้อนกับ
          ฤดูหนาว แต่เกาะที่เป็นที่หมายในการออกค่ายพายุเข้าบ้างล่ะ ไม่ก็ที่พักแรมของลานสกี
                                                                 ี
                        ื
          โดนหิมะปิด เป็นเร่องท่ไม่เคยเกิดมาก่อนในประวัติศาสตร์ชุมนุมวิจัยเร่องล้ลับโรงเรียน
                                                              ื
                           ี
          เขตเหนือเลย ช่างเป็นเรื่องที่น่าเสียดายจริงๆ”
                ท่หางตาของผมผมเห็นโคอิซึมิอ้าสองแขนกว้างยักไหล่ พวกเราประสบมาแล้ว
                  ี
           ั
          ท้งสองอย่าง ตอนฤดูร้อนก็ว่าไปอย่าง ในส่วนของฤดูหนาวไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ น่ นางาโตะ
                                                                   ี
                                                     ี
          พอผมหันไปมองก็ต้องตกใจ ตัวกลางส่อสารในร่างมนุษย์ท่ท่าทางไม่สนใจทุกสรรพส่ง ิ
                                       ื
                                  ึ
          กลับหยุดอ่านหนังสือ เงยหน้าข้นมองสมาชิกชุมนุมวิจัยเร่องล้ลับท่ไม่ได้รับเชิญด้วย
                                                             ี
                                                      ื
                                                         ี
          แววตาเหมือนเทหวัตถุคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า
                                                                 ื
                             ั
                          ื
                “เอาเถอะ เร่องน้นช่างมัน ฉันพอเข้าใจกิจกรรมของชุมนุมวิจัยเร่องล้ลับแล้ว
                                                                    ี
          แล้วเธอตอบค�าถามฮารุฮิไปว่ายังไง”
                สมาชิกชุมนุมวิจัยเรื่องลี้ลับตอบอย่างไม่อ�้าอึ้ง
                “ฉันก็ไปหารุ่นพ่ประธานชุมนุมและถามโฟล์กลอร์เจ็ดอย่างท่เล่าขานมาในไฮสคูล
                                                           ี
                            ี
                     �
                                                  ุ
          น้ แล้วก็ได้รับคาตอบว่าไม่มี เลยรีบย้อนกลบไปบอกฮารว่าอย่างนน จากน้นเธอก็บอกว่า
           ี
                                                               ั
                                                         ้
                                         ั
                                                         ั
          เหรอ แล้วก็หันหน้าเมินกันไปเลย”
                 ั
                ง้นสรุปว่าโรงเรียนเขตเหนือไม่มีเจ็ดเร่องล้ลับคงได้สินะ ถ้าง้นเร่องก็น่าจะจบ
                                                                ื
                                             ื
                                                ี
                                                             ั
                                                      ั
             ั
                                               ื
                          �
          แค่น้นไม่ใช่เรอะ แล้วทาไมเธอต้องเอาหนังสือรวมเร่องผีๆ ท้งหลายแล้วก็อะไรต่อมิอะไร
          มาด้วย
                “เรื่องนั้นฉันเองก็ไม่ค่อยเข้าใจ”
                ชักปวดหัวขึ้นมาแล้ว
                “พวกรุ่นพี่เสนอฉันว่าให้เอาของพวกนี้ไป ฉันก็เลยเอามาที่นี่”
                เป็นรุ่นพี่ที่มีความกรุณาที่น่าเดือดร้อนจริงๆ
                                                                 ี
                                       ื
                                          ี
                “เพราะเธอคนน้นตามหาเจ็ดเร่องล้ลับอยู่ ฉันก็เลยอยากจะช่วย น่เป็นเอกสาร
                            ั
                                   ึ
               ี
          อ้างอิงท่น่าจะช่วยได้บ้าง มีส่วนหน่งเป็นของชุมนุมวิจัยเร่องล้ลับ มีใบพรินต์จากเน็ตด้วย”
                                                     ี
                                                  ื
                         ี
                         ่
                          ุ
                                                  ุ
                                               ั
                ขอโทษนะทอตสาหะทาให้ถงขนาดนน ทงทอตส่าห์เอามาให้แท้ๆ แต่โทษท  ี
                                                 ี
                                                 ่
                                               ้
                                            ั
                                            ้
                                 �
                                     ึ
          อาจจะกะทันหันไปหน่อย ช่วยเอากลับไปให้หมดเลยได้มั้ย ก่อนฮารุฮิจะมาเห็นเข้า
                                         34
   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41