Page 34 - อ่านฟรี SUZUMIYA HARUHI เล่ม 12 ตอน เซนส์สังหรณ์ของสึซึมิยะ ฮารุฮิ
P. 34

SUZUMIYA HARUHI ตอน เซนส์สังหรณ์ของสึซึมิยะ ฮารุฮิ


          ปึกกระดาษเอย เลยไม่มีมือไว้เคาะประตู ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ใช้ขาเคาะมันก็เกินไป
                “ขอเข้าห้องชมรมจะได้รึเปล่า?”
                ระหว่างพูดก็มองคุณอาซาฮินะอย่างจดจ้อง
                “อื๋ม?”
                และหลุดเสียงที่เหมือนเหยียบแมงกะพรุนถ้วยซึ่งถูกซัดเกยฝั่งด้วยเท้าเปล่า

                “เคยได้ยินข่าวลือมา......แต่หนึ่งในความมหัศจรรย์ได้อยู่ที่นี่แล้วไม่ใช่รึ”
                เธอพูดค�าที่เป็นปริศนาออกมา
                คุณอาซาฮินะถูกผู้มาเยือนมองด้วยสายตาท่เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น
                                                 ี
          แต่คุณอาซาฮินะก็มองอีกฝ่ายด้วยสายตาแปลกๆ ไม่แพ้กัน จากนั้นก็สั่นกลัว
                “เอ่อ ไม่ทราบว่ามีธุระอะไรคะ?”
                อ๊ะ ตอบสนองได้เหมือนเมดตัวจริงเลย เยี่ยม
                “เอาของท่บอสของพวกคุณวานมามาให้ ไม่สิ อาจไม่ได้วานก็ได้แต่ฉันก็เอามา
                        ี
          แล้ว นั่นเพราะฉันใจดี”

                                       ั
                                          ี
                เธอก้าวขาเข้ามาในห้องชมรมท้งท่หอบของ ก่อนจะมองนางาโตะ โคอิซึมิ และ
          ผมตามล�าดับ
                “จ้า แคม มารับข้าวของนี้ไป สองมือของฉันอยากเป็นอิสระเร็วๆ”

                มีคนชื่อแคมอยู่ตรงไหน
                “ชื่อเคียวน์มันเป็นนิกเนมที่เรียกยากเลยไม่ชอบเท่าไหร่”
                เห็นด้วยอย่างแรง แต่ก็ไม่ชอบชื่อแคมเท่าไหร่เหมือนกัน
                                                             ื
                เพราะนางาโตะกับโคอิซึมิไม่ลุก ผมจึงต้องจาใจลุกข้นมาแทนเพ่อรับข้าวของใหญ่
                                               �
                                                     ึ
          เทอะทะจากยัยนั่น ปริมาณมันช่างเยอะและหนักจริงๆ
                “เอ่อ”
                คุณอาซาฮินะยกมือขึ้นอย่างเอียงอาย
                “ท่านนี้เป็นใคร......?”

                “อ้อ เพื่อนร่วมชั้นครับ” ผมตอบ “อยู่ชั้นปีสองห้องห้าเหมือนผมกับฮารุฮิ”
                ผมเอะใจขึ้นมากะทันหัน ที่มาคือสายตาที่โคอิซึมิจับจ้องยัยนั่น
                “แล้วโดนฮารุฮิวานอะไร”


                                         32
   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39