Page 11 - อ่านฟรี! สลักใจเจ้าประติมากร

เหลยเอินนำ
เหลยเอินนำ 9

เขารูปลักษณ์หล่อเหลาบริสุทธิ์สูงส่ง วาจาสุภาพนุ่มนวล เหมือนคุณชาย

ผู้อ่อนโยนปราดเปรียว ดุจหยกงามแวววาว ทว่าสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่กระตุ้นให้
นางใจเต้นระส�่าจนอยากฝ่าฝนข้อห้ามเสียให้รู้แล้วรู้รอด

นางเคยเห็นผลงานแกะสลักรูปบุปผาสกุณาของเขาสามชิ้น ทั้งสามชิ้น

แสดงถึงทักษะการสลักแบบลอยตัว นูนสูง และนูนต�่า เป็นการผสมผสานระหว่าง
‘ความมีชีวิต’ จากภาพนกและดอกไม้ กับทักษะ ‘การเล่นสี’ จากการแกะสลักหยก

ไม่เพียงแต่จะมีเอกลักษณ์ แต่ชิ้นงานที่ได้นั้นมีมิติและชีวิตชีวา ราวกับผสมผสาน

แต่ละส�านักเข้าด้วยกันแล้วเปดหนทางสู่การรังสรรค์รูปแบบใหม่
ได้ยินมาว่าตอนที่เขาท�าผลงานส�าเร็จ เขามีอายุเพียงสิบห้าปเท่านั้น ซึ่ง

ก็เท่ากับนางในตอนนี้

แล้วมองย้อนกลับมาดูที่นาง นับถือผู้เฒ่าอวิ๋นซีเป็นอาจารย์ตั้งแต่แปดขวบ
เรียนรู้งานศิลปจนถึงปัจจุบัน แต่ผลงานที่ดูเข้าท่าก็ยังไม่มีเหมือนเขาสักชิ้น จะ

ไม่ให้นางส�านึกผิดได้รึ
ตอนนี้ ‘ท่านเทพ’ ที่สามารถชี้น�าทางออกของนางก็อยู่ตรงหน้านี้แล้ว

นางอยากขอค�าแนะน�าแต่กลับท�าไม่ได้ ความคิดในใจตอนนี้ตีกันยุ่งเหยิงไปหมด

ทั้งนางและเขาห่างกันเพียงสามก้าวเท่านั้น มือของเขายังประทับอยู่ที่
ก้อนหินซึ่งสูงถึงเอวก้อนนั้น แต่คิ้วของเขาเริ่มขมวดและสายตาเริ่มไม่นิ่ง

หลังจากฝนกลั้นค�าพูดที่ติดอยู่ริมฝปากไว้ได้ นางจึงส่งสัญญาณมือขึ้น
อีกครั้งเพื่อให้เขาทราบว่านางก�าลังฝึก ‘ก�าหนดรู้’ และส่งยิ้มให้เขาคราหนึ่ง

เขาไม่สบตานาง ทั้งยังไม่แสดงท่าทีอันใดกับสัญญาณมือที่นางตั้งใจบอก

เขาอีกด้วย
นิ่งเงียบไปได้สักพักเขาก็หันหน้ากลับไปทางก้อนหินอีกครั้ง และในขณะ

ที่นางแปลกใจระคนสงสัยก็ได้ยินเขาเอ่ยด้วยเสียงทุ้มต�่า...

“หินคุ้มภัยของตระกูลจั๋วแห่งตงไห่ก้อนนี้ งอกขึ้นมาจากพื้นดิน โผล่ขึ้น